Przegląd wierteł stosowanych w stomatologii zachowawczej

Praca z wiertłem

Zasada MID (minimal intervention dentistry) zakłada usunięcie całej zmiany próchnicowej przy jak najmniejszej utracie zdrowych tkanek zęba. Co za tym idzie – sześć pierwszych faz opracowywania ubytku wg Blacka ma większe zastosowanie teoretyczne (w praktyce przeprowadzamy je jednoczasowo). Kiedy otwieramy ubytek, ważne jest, by wiertło wykorzystane na tym etapie leczenia miało jak najlepsze parametry cięcia i separacji tkanek próchnicowych od szkliwa. Precyzję pracy w szkliwie uzyskujemy wiertłem o małej średnicy końcówki tnącej. W masie ubytku zbieramy zmianę przy pomocy końcówki o większej średnicy w celu optymalizacji czasu pracy.

Wytworzeniu wiertła stomatologicznego towarzyszą najnowsze technologie pozwalające na wielką precyzję w doborze materiałów, urządzeń pomiarowych i sposobów wykonania gotowego narzędzia. Użytkowanie wierteł powinno wiązać się z równie dokładnym przestrzeganiem zasad i precyzją. Narzędzia te użytkowane nieprawidłowo mogą ulec uszkodzeniu, nie będą więc spełniały właściwie swojej funkcji i będą zużywały się znacznie szybciej w toku pracy niż wskazywałyby na to założenia producenta.

Podstawowym czynnikiem przyspieszającym zużywanie się wierteł stomatologicznych jest wykorzystywanie wierteł o niewłaściwej grubości nasypu na nieodpowiednim etapie pracy. Każde wiertło ma również maksymalną prędkość obrotową, której należy przestrzegać. Wielkość maksymalnej prędkości obrotowej maleje wraz ze wzrostem średnicy wiertła. Także siła nacisku pracującego narzędzia na powierzchnię powinna być dostosowana i wynosić dla końcówek turbinowych 20-50 g, natomiast dla końcówek mikrosilnikowych – do 500 g.

Przykrym skutkiem niewłaściwego użytkowania narzędzi jest spaczenie wiertła (wykr...