Niechirurgiczna interwencja ortodontyczna z wykorzystaniem techniki łuku prostego ze wspomaganiem miniśrubami w przypadku poważnej wady klasy II z towarzyszącym zgryzem krzyżowym tylnym

Streszczenie: Wada zgryzu klasy II u pacjentów po zakończeniu okresu wzrostu stanowi duże wyzwanie terapeutyczne, zwłaszcza jeśli jest dużego stopnia. W takich przypadkach zastosowanie miniśrub do kamuflażu ortodontycznego może dać wyniki porównywalne z wynikami zabiegu chirurgii ortognatycznej. W niniejszej pracy kazuistycznej opisano przypadek dorosłej pacjentki z poważną wadą zgryzu klasy II w połączeniu z obustronnym zgryzem krzyżowym tylnym, zgryzem głębokim, ze stłoczeniem w łuku dolnym i z ekstrakcją pierwszego prawego trzonowca dolnego w wywiadzie. Leczenie polegało na rozszerzeniu górnego łuku zębowego za pomocą aparatu typu quad helix, a następnie ekstrakcji obu pierwszych górnych zębów przedtrzonowych. W celu zamknięcia przestrzeni poekstrakcyjnej i zmniejszenia nagryzu poziomego zastosowano technikę łuku prostego ze wspomaganiem miniśrubami. Dokonano też przesunięcia dolnego trzonowca, aby zamknąć przestrzeń po wcześniejszej ekstrakcji w dolnym łuku. Pod koniec leczenia zmniejszono stłoczenie w łuku dolnym i szerokość korytarza policzkowego, uzyskano mniejszy nagryz poziomy, dobre zwarcie warg, zadowalającą estetykę uśmiechu i prawidłowe proporcje twarzy.

Słowa kluczowe: wada zgryzu II klasy, zgryz krzyżowy, miniśruby

Wprowadzenie

Osoby z wadą zgryzu klasy II należą do pacjentów najczęściej zgłaszających się do leczenia ortodontycznego, czego powodem są ich problemy funkcjonalne i estetyczne [1]. Podgrupa 1 kl. II Angle’a zazwyczaj charakteryzuje się protruzją szczęki i/lub retruzją żuchwy. Towarzyszą temu zwykle: protruzja górnych zębów przednich, wąski łuk górny i warga górna niepokrywająca zębów [1, 2]. Obecność takich problemów u dorosłych pacjentów stwarza poważne wyzwanie, ponieważ zwykle mają oni duże oczekiwania co do w...