Leczenie wady dotylnej aparatem AdvanSync – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

W 2009 na rynek został wprowadzony międzyszczękowy stały aparat do korekty wad dotylnych zaprojektowany przez Terrego Dischingera – aparat AdvanSync [17]. W zamyśle twórcy aparat ten ma umożliwiać jednoczasową korektę dotylnej wady zgryzu oraz współwystępujących innych nieprawidłowości zębowych [18]. Teleskopowe trzpienie aparatu Advan-Sync są dokręcane za pomocą śrub do specjalnie zaprojektowanych pierścieni cementowanych na pierwszych trzonowcach szczęki i żuchwy w uzębieniu stałym. Producent dopuszcza zastosowanie aparatu w uzębieniu mieszanym pod warunkiem zachowania co najmniej 2/3 długości korzeni drugich mlecznych zębów trzonowych. Gama rozmiarów indywidualnych pierścieni jest dołączana do zestawu prefabrykowanych elementów montażowych aparatu. W pierścieniach znajdują się dwa łoża dla śrub, dzięki którym możliwa jest aktywacja aparatu poprzez zmianę miejsca przykręcenia trzpienia do pierścienia [18]. Dodatkowo aparat aktywuje się poprzez zaciskanie na trzpieniu 1-2 mm ograniczników. Możliwa jest również asymetryczna aktywacja aparatu, która pozwala na korygowanie niezgodności położenia linii środków łuków zębowych.

Podobnie jak w przypadku aparatu Forsus, aby zastosować aparat AdvanSync, nie ma konieczności wykonywania dodatkowych procedur laboratoryjnych. W przeciwieństwie do aparatu Forsus AdvanSync nie wymaga fazy przygotowania aparatami stałymi cienkołukowymi, może być więc stosowany od pierwszych wizyt leczenia. Ramiona prowadzące aparatu AdvanSync są o 50% krótsze niż w przypadku aparatu Herbsta oraz znacznie krótsze niż ramiona aparatu Forsus [18]. Zmniejszona długość ramion aparatu może minimalizować ryzyko podrażnień błony śluzowej policzków oraz wpływać na poprawę estetyki, jako że aparat jest mniej zauważalny podczas uśmiechu [18]. Do wad aparatu autorzy zaliczają: jego wysoką cenę, częste uleganie uszkodzeniom oraz spodziewany nieznaczny nawrót nieprawidł...