Autotransplantacja dodatkowego zęba 34 – opis przypadku

Autotransplantacja możliwa jest zarówno w przypadku zębów dojrzałych, jak i zębów z niezakończonym rozwojem wierzchołka korzenia. W drugim przypadku istnieje większa szansa rewaskularyzacji, czyli powstania prawidłowego krążenia pomiędzy miazgą przeszczepianego zęba a tkankami miejsca biorczego (3, 6).

Zabieg autogennego przeszczepiania zębów może być traktowany jako ostateczne uzupełnienie braku zębowego. U pacjentów z niezakończonym wzrostem kości zabieg ten można traktować jako leczenie wspomagające, mające na celu utrzymanie prawidłowego wymiaru wyrostka zębodołowego do czasu zakończenia rozwoju i docelowej implantacji.

Kwalifikacja pacjenta do zabiegu obejmuje przeprowadzenie badania przedmiotowego i podmiotowego oraz badań radiologicznych (5, 6).

Opis przypadku

Pacjent, lat 37, zgłosił się do Poradni Chirurgii Stomatologicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie skierowany przez swojego lekarza stomatologa w celu ekstrakcji zatrzymanego dodatkowego zęba 34. W wywiadzie pacjent nie podawał żadnych chorób przewlekłych ani przyjmowanych leków. Ząb dodatkowy został wykryty przypadkowo podczas badania ortopantomograficznego. Pacjent został skierowany na badanie radiologiczne CBCT, co pozwoliło na dokładną lokalizację przestrzenną zęba. Ze względu na brak zęba 36, który został usunięty kilka lat temu z powodu rozległego ubytku próchnicowego korony, dokonano pomiarów okolicy 36 części zębodołowej żuchwy.

Pacjent został poinformowany o możliwości przeprowadzenia zabiegu wszczepienia implantu w okolicę brakującego zęba 36, na co nie wyraził zgody. Alternatywnie zaproponowano przeprowadzenie autotransplantacji zęba dodatkowego 34 w okolicę brakującego pierwszego dolnego ...