Autotransplantacja i leczenie ortodontyczne po urazie okolicy zębów siecznych szczęki – opis przypadku z 13-letnim okresem obserwacji

Dalsza obserwacja

Badania kontrolne po sześciu i trzynastu latach potwierdziły doskonały stan zdrowia przeszczepionych zębów. Zęby były klinicznie żywotne, radiologicznie prawidłowe, bez obliteracji miazgi, oznak i objawów ankylozy lub resorpcji korzeni (ryc. 7 i 8). Rozwój korzenia i proporcja korona/korzeń w przeszczepionych zębach nie były takie same, chociaż w obu stan więzadła ozębnej i zdrowie miazgi były akceptowalne. Poziom grzebienia wyrostka zębodołowego przeszczepionych zębów przebiegał równolegle do analogicznego poziomu przy zębach sąsiednich. Jedynie w linii środkowej obecny był obszar resorpcji z powodu dużej diastemy między przeszczepionymi zębami. Nie zaobserwowano ruchomości zębów.

O dalszych zabiegach protetycznych lub chirurgii estetycznej przyzębia będzie można pomyśleć w późniejszym wieku.

Dyskusja

Utrata siekaczy szczęki z powodu ciężkich urazów zębów jest częsta, zwłaszcza w wieku od 8 do 12 lat [1, 2]. Utrata zębów w okresie wzrostu może prowadzić do poziomych i pionowych ubytków kości i tkanek miękkich [10, 12].

Istnieje kilka opcji zastąpienia brakującego zęba, takich jak leczenie ortodontyczne lub implanty. Jednak stosowanie implantów jest przeciwwskazane do czasu zakończenia wzrostu kośćca twarzy. Gdy planowane jest leczenie z zastosowaniem implantów, mogą być konieczne rozległe zabiegi, takie jak augmentacja kości i tkanek miękkich [13].

Inną możliwą opcją leczenia jest autotransplantacja, jeśli pacjent ma ząb, który można w tym celu wykorzystać. Przeszczepiony ząb chroni kość wyrostka zębodołowego przed zanikiem do czasu ukończenia wzrostu, nawet jeśli w przyszłości zajdzie ...