Biofilm w przewodach wodnych unitów stomatologicznych Bagatelizowane zagrożenia w codziennej praktyce

Przewody wodne unitu stomatologicznego stanowią przyjazne środowisko dla drobnoustrojów tworzących biofilm, zwłaszcza w przypadku zastoju wody wskutek jej rzadkiego stosowania (w czasie przerwy w działaniu gabinetu dentystycznego). Ryzyko zakażenia związanego z tą florą jest szczególnie duże u pacjentów wymagających leczenia stomatologicznego w okresie immunosupresji. W wodzie znajdującej się w przewodach unitu stomatologicznego szczególnie często występują niefermentujące pałeczki Gram-ujemne, takie jak Pseudomonas aeruginosa lub Acinetobacter baumannii, często odpowiedzialne za zakażenia oportunistyczne w tej grupie pacjentów. Wykryto też prątki (Mycobacterium spp.) oraz drożdżaki z rodzaju Candida. Opisano również związane z leczeniem stomatologicznym zakażenie wywołane przez pałeczkę Legionella pneumophila.

W profilaktyce zakażeń związanych z wodą w systemach wodnych unitu stomatologicznego stosuje się filtry, chemiczną dezynfekcję przewodów (według zaleceń producenta) oraz zastawki zapobiegające cofaniu się wody. Dentystom zaleca się też przepłukanie przewodów wodnych unitu stomatologicznego przez 2-5 minut przed rozpoczęciem pracy w danym dniu oraz przez 30 sekund przed użyciem u kolejnego pacjenta. Hamowaniu wytwarzania biofilmu w liniach wodnych unitu stomatologicznego może sprzyjać też impregnowanie tych przewodów substancjami o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, np. fluorkiem poliwinylidenu (PVDF).

Na świecie każde państwo ma swoje standardy wody pitnej, określa się je w jednostkach CFU (colony forming unit), tzw. jednostce tworzącej kolonię, służącej obliczeniu liczby komórek bakteryjnych lub grzyba w materiale badanym. Uzdatnianie ...