Chory na stwardnienie rozsiane w gabinecie stomatologicznym

Wiele leków stosowanych w SM może ponadto po­wodować suchość w ustach i związane z nią choroby jamy ustnej (20, 21).

Pewne leki podawane przez stomatologów mogą oddziaływać z lekami stosowanymi podczas terapii SM, tak jak w przypadku aspiryny, NLPZ, paracetamolu czy opioidów. Kwas acetylosalicylowy i NLPZ-y należy sto­sować bardzo ostrożnie u pacjentów przyjmujących metotreksat, gdyż na drodze mechanizmów bioche­micznych leki te mają wpływ na zwiększenie stężenia wolnego leku, a tym samym na wzrost jego cytotok­syczności (14, 18).

U pacjentów zażywających fenytoinę i karbamazepi­nę powinno się unikać długotrwałego stosowania pa­racetamolu, ponieważ na drodze aktywacji niektórych enzymów mikrosomalnych dochodzi do gromadzenia się hepatotoksycznych metabolitów (14, 15, 17, 18).

Wyniki badań własnych

W badaniu uczestniczyło 198 chorych na SM (142 ko­biety i 56 mężczyzn), leczonych w Przyklinicznej Poradni Neurologicznej w Zabrzu. Średni wiek badanych wynosił 38 ± 10 lat, średni czas trwania choroby (od rozpoznania) – 6 ± 5 lat. U 151 (76%) badanych rozpoznano postać nawracająco-zwalniającą, u 26 (13%) – postępującą (brak danych u 22 osób – 11%). 112 chorych (56,3%) leczonych było przewlekle interferonem beta, 19 (9,5%) – octanem glatirameru, 19 (9,5%) – fingolimodem, 4 (2%) – natali­zumabem, 3 (1,5%) – eksperymentalnie. 37 osób (18,6%) pozostawało bez terapii (brak danych u 5 osób – 2,5%).

Badanie przeprowadzono za pomocą autorskiej an­kiety. Pytania dotyczyły przebiegu choroby, ogólnego stanu zdrowia oraz problemów stomatologicznych.

Badani chorzy zgłaszali następujące problemy: