Dary natury – fitoterapia w stomatologii

Badania ankietowe przeprowadzone wśród lekarzy medycyny wykazały, że często ordynują oni leki pochodzenia roślinnego. Fitopreparaty znajdują uznanie szczególnie wśród młodych lekarzy. Najchętniej zalecają je dermatolodzy i pediatrzy. Przeważająca większość badanych swoją wiedzę o preparatach roślinnych zdobyła podczas kształcenia podyplomowego, a informacje na ten temat z czasów studiów oceniła jako znikomą (7).

Jak natomiast jest w naszej codziennej praktyce stomatologicznej? Czy preparaty roślinne darzymy takim samym zaufaniem jak leki syntetyczne? Czy wiemy, że są skuteczne a zarazem bezpieczne? Niniejszy artykuł przypomni sposób działania wybranych roślin i możliwość ich zastosowania w schorzeniach jamy ustnej (8-12).

Rumianek pospolity (Matricaria chamomilla)

Częścią wykorzystywaną w fitoterapii jest koszyczek rumianku. Głównymi substancjami leczniczymi tej rośliny są chamazulen i a-bisabol, a także: flawonoidy, kumaryny, polisacharydy oraz śluz.

Rumianek ma działanie przeciwzapalne, łagodzące i uśmierzające. Stosowany jest w stanach zapalnych błony śluzowej w postaci naparu do przemywania i płukanki. Jest składnikiem wielu preparatów złożonych, szczególnie żeli pomocnych w bolesnym ząbkowaniu u dzieci.

Mięta pieprzowa (Mentha piperita)

Liście mięty są bogate w: olejek eteryczno-miętowy, kwas askorbinowy, karoten, rutynę, betainę. Z olejku miętowego otrzymujemy mentol – krystaliczną substancję o silnych właściwościach chłodzących, znieczulających i bakteriostatycznych. Mentol pobudza receptory zimna, dając uczucie chłodu i odświeżenia. Dlatego ma zastosowanie w większości środków do...