Dobór i ustawienie zębów w odcinku przednim w protezach – czyli jak osiągnąć estetyczną doskonałość

Kryterium doboru zębów, które przez producentów często stawiane jest na pierwszym miejscu, czyli kształt twarzy pacjenta, jest informacją, która zwykle nie dociera do technika, w konsekwencji czego główna cecha podziału zębów staje się bezużyteczna. Technik zazwyczaj nie otrzymuje też informacji o stosunku szerokości podstawy do szerokości nasady nosa, co uniemożliwia mu właściwe dopasowanie stosunku szerokości siekacza centralnego do bocznego.

Idealnym rozwiązaniem byłby dobór konkretnych zębów dla danego pacjenta przez stomatologa w czasie fazy ustalania zwarcia. Lekarz, posiadając oferowane przez producentów modelowe komplety zębów, mógłby w oparciu o wymienione powyżej kryteria dobrać odpowiednie dla konkretnego pacjenta zęby. Dodatkowo pacjent mógłby czynnie uczestniczyć w dopasowaniu zębów dla siebie. Wiązałoby się to jednak z dużym zaangażowaniem czasu lekarza, co w konsekwencji prowadziłoby do zwiększenia kosztów leczenia. Pomocne na tym etapie może okazać się zastosowanie fotografii stomatologicznej. Dobrym rozwiązaniem jest wykonanie w gabinecie kilku zdjęć twarzy i uśmiechu pacjenta oraz przekazanie ich technikowi, dzięki czemu może on otrzymać pełen komplet informacji, które producenci zalecają analizować przy dobieraniu zębów.

Sposób ustawiania zębów w odcinku przednim jest oparty na wymogach estetyki. Powszechnie znane i stosowane zasady ogólne wynikające z naturalnego zgryzu eugnatycznego czy też z analizy struktur anatomicznych na modelach są szeroko wykorzystywane przez techników. Lekarz, kształtując wzorniki, powinien mieć na uwadze: podparcie warg, długość i widoczność zębów, krzywą uśmiechu, linię podstawy nosa, korytarz policzkowy oraz symetrię twarzy (1, 3).

Podsumowanie

Czy ustawienie zębów zgodn...