Dr. n. med. Tomasz Dzieniakowski: Ergonomia nakierowana na człowieka

Jest Pan współtwórcą pierwszego programu nauczania ergonomii stomatologicznej w Instytucie Stomatologii w Łodzi i członkiem organizacji GEPEC (Global Engineering, Promotion and Education Collaborative). Jakie idee przyświecały Panu w propagowaniu ergonomii? Czym zajmuje się GEPEC?

Nie sposób nie wspomnieć przy tej okazji prof. Suliborskiego, który był osobą, wokół której gromadzili się ludzie chcący w latach 80. ubiegłego stulecia dokonać zmiany w sposobie, w jaki wykonywało się zabiegi w stomatologii. Można śmiało powiedzieć, że „położyliśmy” pacjenta i to stało się punktem wyjścia do wdrożenia programu nauczania – nauczania ergonomii. Osobiście byłem i jestem nadal zainteresowany zagadnieniami ergonomii. Wiedza ta zmieniła mój pogląd na nauczanie studentów. Uważam, że pierwszy kontakt studenta z nauczaniem stomatologii powinien się zaczynać od zagadnień ergonomicznych, a w szczególności pozycji pracy, sposobu trzymania narzędzi, a wszystko po to, żeby w przyszłości uniknąć poważnych następstw w postaci zaburzeń w obrębie narządu ruchu, które są związane z wykonywaniem pracy. Dotyczy to również higienistek stomatologicznych, ponieważ sposób, w jaki wykonują zadania, w niczym nie różni się od sposobu, w jaki pracuje lekarz przy fotelu stomatologicznym. Muszę przyznać, że miałem szczęście poznać ludzi, którzy bez wątpienia zaszczepili mi bakcyla ergonomii. Dzięki dr. Darylowi Beachowi, który jest obecnie honorowym przewodniczącym GEPEC, przypadł mi udział bycia członkiem - założycielem tej organizacji, dzięki jemu i jego zespołowi poszerzyłem swoją wiedzę praktyczną dotyczącą ergonomii o bardzo ciekawe podejście oparte na tzw. koncepcji pracy w systemie Pd. Zresztą na ten temat prowadzę warsztaty. GEPEC próbuje szerzyć ideę pracy w sensie globalnym. Myślę, że w jakiś sposób również uczestniczymy – jakkolwiek na poziomie lokalnym – w tym procesie, należy pamiętać, że ws...