Dziecko autystyczne jako pacjent stomatologiczny – badanie ankietowe rodziców

Analizując aktywność niektórych członków ww. grup, można było natknąć się na kontrowersyjne poglądy dotyczące m.in. wpływu związków fluoru i rtęci zawartej w amalgamatach na rozwój zaburzeń autystycznych oraz inteligencję. Stopień trudności we współpracy na poziomie lekarz – dziecko – rodzice zależy nie tylko od szczególnych cech dzieci z ASD, ale także od dialogu z rodzicami, który w tym przypadku może wymagać od lekarza dentysty większej wiedzy, doświadczenia i kompetencji społecznych.

Zebrano łącznie 153 ankiety, z czego 3 odrzucono ze względu na niekompletność danych (N = 150). Błąd maksymalny wyników, obliczany na podstawie szacowanej populacji rodziców dzieci z ASD w Polsce (25% badanych stanowili samotni rodzice – ekstrapolując ten stan na całą populację, można założyć, że łączna liczba rodziców dzieci z ASD w Polsce to ok. 100 tys.) wyniósł 0,08 (na poziomie ufności α = 0,95, przy wielkości frakcji ƒ = 0,5). Ankieta zwierała 39 pytań, w tym 12 pytań metryczkowych i 27 szczegółowych (pytania jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru z dodatkowym polem otwartym). Materiał poddano opracowaniu statystycznemu za pomocą programów Microsoft Excel i Chi-Square Calculator. Za pomocą testu chi-kwadrat (Chi-Square Calculator) sprawdzono, czy istnieje istotna statystycznie zależność pomiędzy wiekiem, statusem materialnym i wykształceniem rodziców a obawą przed leczeniem stomatologicznym ich dzieci oraz fluorem i rtęcią wykorzystywanymi w stomatologii.

Wyniki

Średnia wieku rodziców wyniosła 36 lat (min. = 23, maks. = 55, odchylenie standardowe σ = 5,9). Kobiety stanowiły 93,5% respondentów. Badanie miało charakter ogólnopolski – ankiety zostały wypełnione przez mieszkańców wszystkich województw, z czego najliczniej reprezentowanymi były województwa śląskie i mazowieckie...