Edentulism – leczenie pacjentów niskoprofilowym systemem Rhein’83

W pełni cyfrowy przepływ pracy rozpoczął się od digitalizacji istniejących protez (CS 3600, Carestream Dental LLC, Atlanta, USA) oraz bezzębnych łuków zębowych i twarzy pacjenta (ObiScanner, Fifthingenium S.r.l.s, Mediolan, Włochy). Górna proteza została zmodyfikowana przez dodanie trójwymiarowych kompozytowych znaczników radiocieniujących zgodnie ze zmodyfikowanym protokołem podwójnego skanowania. Następnie przeprowadzono CBCT (Cranex 3Dx, Soredex, Tuusula, Finlandia) w celu uzyskania danych dotyczących kości. Zebrane dane cyfrowe zostały zaimportowane do oprogramowania do planowania implantoprotetycznego (3Dia-gnosys wersja 4.2, 3DIEMME s.r.l., Cantù, Włochy) w celu przeprowadzenia diagnozy, a następnie protetycznego planowania implantów (fot. 1).

Wykorzystanie skanów zewnątrzustnych, nałożonych na trójwymiarowe badanie struktur kostnych, wraz z planowaniem leczenia implantoprotetycznego pozwoliło ocenić z dużą precyzją stan zębowo-szkieletowy rehabilitowanego pacjenta pod względem funkcjonalnym, podparcia tkanek okołoustnych i ostatecznej estetyki. Po dokonaniu oceny nałożonych obrazów cyfrowych pacjenta wybór protezy dla łuku górnego to proteza typu overdenture oparta na implantach, uważana za jedyną możliwą opcję terapeutyczną, która może zapewnić odpowiednie podparcie tkanek miękkich w okolicy jamy ustnej, zadowalającą funkcję i estetykę, a jednocześnie wysoką optymalizację, biorąc pod uwagę łatwość przeprowadzenia higieny jamy ustnej w czasie użytkowania, ale także niską możliwość problemów technicznych i biologicznych. Na tym etapie zaplanowano wprowadzenie 4 implantów zębowych (Osstem TSIII, Osstem Implant) z uwzględnieniem jakości i ilości kości, grubości tkanek miękkich, anatomicznych punktów odniesienia, a także typu, objętości i kształtu ostatecznej odbudowy protetycznej. Po dokładnej ocenie funkcjonalnej i estetycznej oraz ostatecznej kontroli projekt został zat...