Dr n. med. Izabela Obersztyn: Klasyka i nowoczesność – endodoncja przyszłości

Kształcenie przeddyplomowe jedynie uchyla drzwi do fascynującego ogrodu… Daje podstawy i przedsmak prawdziwej pracy. Pozwala nam poznać swoje prefe­rencje co do dziedziny, którą chcemy zgłębić. Pomimo że część stomatologów uważa, że kształcenie przeddy­plomowe jest wystarczające do funkcjonowania w za­wodzie, jestem zdania, iż absolutnie konieczne jest dal­sze kształcenie. Ja wybrałam endodoncję. Dlaczego? Po ukończeniu studiów czułam, że mam podstawową wiedzę teoretyczną i praktyczną z tego zakresu, ale nie potrafiłam w pełni złożyć tego w całość. Wybrałam en­dodoncję, bo chciałam ją zrozumieć. By tego dokonać, uczestniczyłam w licznych konferencjach, brałam udział w wielu kursach praktycznych. Aż przyszedł ten mo­ment, że zrozumiałam ją i pokochałam. Według mnie takie przygotowanie zawodowe i mentalne daje szan­sę na bardzo wysoką skuteczność w leczeniu. Moim niedoścignionym wzorem i mistrzem endodoncji jest prof. Jerzy Krupiński, który zaszczepił we mnie atrybuty prawdziwego endodonty – ciekawość i cierpliwość. Pan Profesor to naprawdę wyjątkowa postać, ponieważ jest to nie tylko wybitny endodonta, ale również wspaniały, ciepły człowiek. Miałam dużo szczęścia, że spotkałam Profesora na swej drodze zawodowej.

Czy dla lekarza endodonty istotna jest współpraca z dentystami wyspecjalizowanymi w innych niż stomatologia zachowawcza i endodoncja dziedzinach? Jak taka idealna współpraca miałaby wyglądać?

Jeśli w swojej pracy nastawiamy się głównie na to, aby pomóc pacjentowi, to specjaliści z różnych dziedzin stomatologii, ale również medycyny, powinni umieć ze sobą współpracować, aby osiągnąć zamierzony cel. Celem jest, przypominam, dobro pacjenta – skuteczna terapia umożliwiająca zachowanie zęba w jamie ustnej. Często obserwuję, zwłaszcza wśród młodych adeptów stomatologii, poczucie omnipotencji, będące wstępem do braw...