Endodoncja w powiększeniu

Krzywa uczenia się pracy pod mikroskopem

Okres regulacji jest bardziej stromy dla wyższych powiększeń. Lekarze dentyści stosujący w codziennej praktyce lupy łatwiej przechodzą okres adaptacji. Największą trudnością w nauce pracy pod mikroskopem jest ponowna nauka koordynacji ręka-oko. Procedury endodontyczne są w zasadzie w całości wykonywane w widzeniu pośrednim i konieczne jest zdobycie praktyki w orientacji przestrzennej kanału i instrumentów podczas pracy w odwróconym obrazie. Precyzyjna i dokładna praca instrumentami wymagana jest od średniego do dużego powiększenia. Nawet nieznaczne bowiem drżenie obrazu, niewidoczne dla oka nieuzbrojonego, będzie wyraźnie zauważalne w mikroskopie. Ten problem może być kontrolowany przez przyjęcie zrównoważonej postawy z ramionami umieszczonymi bliżej ciała. Posiadanie fotela operatora z podłokietnikiem może być w tym przypadku doskonałym wsparciem. Pojawiające się w początkowym okresie użytkowania mikroskopu zawroty głowy mogą być niwelowane poprzez rozpoczęcie pracy od niższych powiększeń oraz stosowanie przerw w pracy. Stabilność mocowania mikroskopu odgrywa również znaczącą rolę w zmniejszaniu ruchów mogących powodować zawroty głowy (22-23).

Podstawowe różnice pomiędzy lupami a mikroskopem zabiegowym przedstawia tab. 1.