Estetyczna odbudowa zębów przednich metodą bezpośrednią

Wykonanie estetycznej rekonstrukcji tkanek zęba nie jest prostym zadaniem. Na pozytywny wynik pracy składa się wiele czynników determinujących późniejszą ocenę przez pacjenta.

Tkankami twardymi korony zęba są szkliwo i zębina, które istotnie różnią się od siebie budową i właściwościami, co wpływa na dobór adekwatnych kompozytów do ich odbudowy. Wobec powyższego do stomatologii estetycznej wprowadzono pojęcie warstwowej odbudowy. Na warstwę wewnętrzną składa się zębina, która jest mniej przezierna i ma wysokie nasycenie koloru. Zębina z jednej strony ma właściwości opakera, a z drugiej stanowi element, przez który dobrze przechodzi światło. Przy doborze grubości materiału imitującego zębinę należy sugerować się przede wszystkim rozległością ubytku. Wyróżnia się idealne właściwości kompozytu zębinowego, do których należą: wysoki moduł Younga, duża elastyczność, fluorescencja, mały współczynnik załamania światła, optymalna nieprzezroczystość i przezierność, barwa czerwono-pomarańczowa, zdolność zapewniania nieprzezierności, dobra opalescencja, skuteczne przewodzenie światła oraz wytrzymałość na zgniatanie.

Warstwą zewnętrzną odbudowy jest szkliwo, które odpowiada za zmienną jasność zęba i ma wysoką przezierność. Większość kompozytów ma odmienny od szkliwa współczynnik załamania światła, skąd wynika potrzeba dokładnego zaplanowania odbudowy warstwowej dla danego materiału. Należy pamiętać, że szkliwo jest fizjologicznie przezierne oraz błyszczące, a kompozyty wykazują efekt szkła, co oznacza, że ich jasność zmniejsza się wraz ze wzrostem grubości. Wyróżniono również cechy idealnego kompozytu szkliwnego: duża opalescencja, współczynnik załamania światła odpowiadający naturalnemu uzębieniu, wyso...