Implantacja minimalnie inwazyjna krótkich implantów ICX Templant jako alternatywa dla zabiegów augmentacji kości – retrospektywna ocena poziomu kości brzeżnej

Najkorzystniejszym rozwiązaniem jest wszczep umieszczony idealnie z protetycznego punktu widzenia z filarem, który przebiega prosto wzdłuż kierunku jego długiej osi. W retrospektywnych badaniach poddano analizie 311 krótkich 7-milimetrowych i 8,5-milimetrowych implantów Osseotite firmy Biomet 3i. Podczas trzyletniej obserwacji utracono 13 wszczepów. Odsetek powodzenia przeprowadzonego leczenia był wysoki i wynosił 95,8% (9). Zastosowane w naszym badaniu implanty o długości 6,45 mm i 8 mm zaliczane są do tej grupy implantów. Jak donoszą badacze, istotnym czynnikiem wpływającym na procesy gojenia, osteointegracji i stabilności wszczepów śródkostnych w długim czasie jest szerokość biologiczna wokół tytanowych wszczepów śródkostnych. Jest to naturalne uszczelnienie, jakie powstaje wokół implantów, które chroni przed wnikaniem bakterii i innych patogenów. Budowa szerokości biologicznej wokół implantów jest zbliżona do tej wokół naturalnych zębów i składa się z tkanki łącznej, nabłonka i ze szczeliny dziąsłowej. Uważa się, że prawidłowa dystrybucja krwi jest jednym z ważniejszych czynników warunkujących powstanie i utrzymanie prawidłowej szerokości biologicznej. W głównej mierze zależy ona od gęstości siatki naczyń, ich budowy i fizjologii pojedynczych naczyń włosowatych i śródbłonka naczyniowego (10). Innym sposobem na zwiększenie powierzchni implantu jest zwiększenie jego średnicy. Jak podaje Misch, każde zwiększenie szerokości implantu o 1 mm może zwiększyć jego funkcjonalną powierzchnię od 30% do 200% w zależności od kształtu (11). Badania z zastosowaniem Periotestu (PTV) wykazały wyraźną poprawę stabilności implantu wraz ze zwiększeniem jego średnicy w okresie kontrolnym zaraz po implantacji, po 6 miesiącach, po roku i 2 latach (12).

Wnioski

Prezentowane wyniki wykazały, że zastosowanie nowoczesnych systemów implantologiczn...