Korekta zgryzu głębokiego przy pomocy zmodyfikowanego aparatu Nance’a u dorosłego pacjenta z klasą II/2 i dehiscencją wyrostka zębodołowego

Zgodnie z wynikiem powyższych badań u pacjenta rozpoznano klasę CII/2 z przechylonymi zębami siecznymi górnymi, ze zmniejszonym wymiarem zębów siecznych górnych bocznych, z dehiscencją w obrębie przedniej blaszki kostnej wyrostka zębodołowego szczęki i ze zgryzem głębokim.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii ORTODONCJA W PRAKTYCE

Cele leczenia

Celami leczenia były: uzyskanie idealnego nagryzu pionowego i poziomego oraz klasy I trzonowcowej po obu stronach, uzyskanie korzystnego kąta nachylenia zębów siecznych szczęki i żuchwy, skorygowanie linii środkowej szczęki i żuchwy, skorygowanie stłoczenia, wyrównanie zębów w łuku dolnym, zapewnienie przestrzeni dla odbudowy protetycznej niedorozwiniętych zębów siecznych bocznych, utrzymanie profilu, unikanie nadmiernego wysunięcia warg, postępu dehiscencji i recesji dziąseł.

Alternatywy leczenia

Rozważono następujące możliwości leczenia:

• Opcję 1 polegającą jedynie na skorygowaniu nachylenia zębów siecznych i stłoczenia zębów. Relacje kłowe i trzonowcowe po stronie prawej pozostałyby w klasie II. Nie zostałaby też skorygowana linia środkowa uzębienia. 
• Opcję 2, która wymagałaby uzyskania miejsca na odbudowy protetyczne niedorozwiniętych zębów siecznych bocznych, skorygowania relacji kłowych i trzonowcowych oraz wyrównania linii środkowej uzębienia szczęki. Zęby trzonowe szczęki poddane zostałyby dystalizacji z zastosowaniem zakotwienia na miniimplancie w celu skorygowania stłoczenia.