Krótkie implanty jako alternatywa dla nadleczenia

Coraz częściej w chirurgii implantologicznej stosowane są techniki małoinwazyjne połączone z osadzeniem wszczepów krótkich w atroficzne regiony wyrostka zębodołowego. Implanty krótkie to takie, których długość wewnątrzkostna podlegająca osteointegracji jest równa 9 mm lub mniejsza od tej wartości. Prowadzone od wielu lat badania oraz doświadczenia kliniczne dowiodły słuszności zastosowania krótkich implantów w atroficznych regionach szczęki i żuchwy. W retrospektywnych badaniach analizie poddano 311 krótkich 7-milimetrowych i 8,5-milimetrowych implantów Osseotite firmy Biomet 3i. Podczas trzyletniej obserwacji utracono 13 wszczepów. Odsetek powodzenia przeprowadzonego leczenia był wysoki i wynosił 95,8% (20).

Inne badania prezentują ocenę przetrwania implantów przy znacznym zaniku wyrostka. Badaniami objęto 96 krótkich implantów o długości od 6 mm do 8,5 mm. Zastosowano jednoetapowy protokół chirurgiczny z odroczonym obciążeniem wszczepów. Badania prowadzono przez dwa lata po obciążeniu implantów. W pierwszych dziewięciu miesiącach utracono pięć wszczepów śródkostnych, a cztery – w późniejszym okresie. Wynik powodzenia leczenia wynosił 94,6% (21).

Innym ważnym aspektem wpływającym na długoletnie wyniki kliniczne z zastosowaniem krótkich implantów jest odpowiednia geometria ich powierzchni. Implanty z gładką maszynową powierzchnią mają największy wskaźnik niepowodzeń, sięgający aż 18,5-26% dla stosowanych długości 7 mm (22). Zwiększenie geometrii powierzchni implantu poprzez odpowiednie kondycjonowanie, prowadzące do uzyskania bardziej porowatej struktury, pokrywanie plazmą i zastosowanie specjalnych granulek zwiększają kontakt z tkanką kostną. Pozwala to na rozłożenie działających sił na większą powierzchnię wszczepu. Opublikowane badania wskazują na gorsze wyniki przy zastosowaniu krótkich implantów z gładką powierzchnią w porównan...