Zastosowanie wielofalowego lasera diodowego w chirurgii stomatologicznej – opis trzech przypadków

Przypadek 1

Pacjent, lat 68, zgłosił się do Poradni Zakładu Chorób Przyzębia i Błony Śluzowej Jamy Ustnej Katedry Stomatologii Zachowawczej z Endodoncją Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu w celu konsultacji zmiany o charakterze guzka, umiejscowionej na błonie śluzowej wargi dolnej w okolicy prawego kąta ust. W wywiadzie nie podawał żadnych chorób ogólnoustrojowych, nie przyjmował na stałe leków, a patologiczną zmianę zaobserwował 2 lata temu i nie była ona poddana wcześniejszemu leczeniu. Zmiana powstała na skutek przygryzienia błony śluzowej w tym miejscu. W badaniu klinicznym guzek o średnicy 0,5 cm, w kolorze błony śluzowej, o elastycznej konsystencji, szerokiej szypule, pokryty niezmienioną błoną śluzową, niebolesny, niekrwawiący. Zmiana od momentu powstania nie wykazywała wzrostu (fot. 4).

Pacjenta zakwalifikowano do zabiegu wycięcia zmiany, ze wstępnym rozpoznaniem włókniaka przy pomocy wielofalowego diodowego lasera o długości fali 980 nm i światłowodu chirurgicznego o średnicy 200 μm. Okolicę zmiany znieczulono nasiękowo 0,2 ml Ubistesin^® 4% (3M ESPE, Seefeld, Niemcy). Zastosowano automatyczną procedurę „włókniaki” w trybie pracy impulsowej i mocy impulsu 10 W (fot. 5). Laser diodowy pozwolił na precyzyjne, czyste wycięcie zmiany z uzyskaniem natychmiastowej hemostazy, bez konieczności szycia rany (fot. 6-9). Pobrany w całości materiał został przesłany do badania histopatologicznego (fot. 10), które potwierdziło wstępną diagnozę: fibroma (włókniak) (fot. 11). W celu poprawy gojenia się tkanek oraz komfortu pacjenta ranę pozabiegową bezpośrednio po wycięciu oraz cyklicznie (co drugi dzień do siódmej doby) poddano biostymulacji laserowej. W tym celu wykorzystano drugą długość fali lasera – 635 nm – oraz zalecany podczas tego zabiegu aplikator szklany o średnicy 8 mm. Zastosowano automatycz...