Leczenie chorób miazgi zębów stałych z niezakończonym rozwojem korzenia na podstawie przypadków klinicznych

Leczenie przeprowadzono w koferdamie z użyciem mikroskopu zabiegowego. Po trepanacji zęba w przywierzchołkowej części kanału stwierdzono tkankę ziarninową. W celu jej dokładnego usunięcia zastosowano SAF 2,0 mm 4 ml/min przez 4 minuty. Następnie kanał osuszono i wypełniono biozgodnym materiałem, czyli preparatem wodorotlenku wapnia [Calcipaste, Cerkamed Medical Company] na okres dwóch tygodni (ryc. 6). Na kolejnej wizycie usunięto wkładkę dokanałową z użyciem SAF 2,0 mm 4 ml/min przez 3 minuty. W mikroskopie zabiegowym obserwowano czysty kanał korzeniowy oraz nieregularnego kształtu szeroki otwór wierzchołkowy (ryc. 7). Zastosowano matrycę z gąbki kolagenowej w celu zapobiegnięcia przepchnięcia materiału MTA podczas jego kondensacji (ryc. 8). Matryca powinna być założona bezpośrednio na kość tak, aby nie wchodziła do kanału korzeniowego. Następnie zastosowano około 4-milimetrową warstwę materiału MTA+ (Cerkamed Medical Company) w celu szczelnego zamknięcia otworu wierzchołkowego (ryc. 9). Materiał nakładano i kondensowano przy pomocy pluggera ręcznego pod kontrolą wzroku, natomiast porcje materiału formowano za pomocą Matrix MTA+ (Cerkamed Medical Company). Następnie do komory założono wilgotną watkę, aby stworzyć odpowiednie środowisko do prawidłowego wiązania materiału MTA+, i ząb zabezpieczono cementem glasjonomerowym. Wykonano RTG w celu oceny wykonanego zabiegu apeksyfikacji (ryc. 10). Po około trzech dniach przeprowadzono kontrolę wiązania materiału MTA+ i dopełniono kanał gutaperką metodą iniekcyjną z uszczelniaczem Ah Plus (ryc. 11). Zalecono jak najszybszą odbudowę zęba przez lekarza prowadzącego oraz wizytę kontrolną po około 6 miesiącach.

Endodontyczne leczenie regeneracyjne

Ze względu na to, iż zabieg apeksyfikacji nie rozwiązuje problemu grubości ścian korzenia zęba, a tym samym odporności na ...