Metody leczenia zgryzu otwartego bez konieczności interwencji chirurga przy pomocy Hyrax

Wskazania do zastosowania aparatu do szybkiego rozszerzania szczęki (np. Hyrax)

Aparat znajduje zastosowanie przede wszystkim u pacjentów ze zgryzem krzyżowym jedno- lub obustronnym oraz przy wąskiej podstawie szczęki lub szerokiej żuchwie albo w przypadku występowania obydwu tych wad jednocześnie. Wady przednio-tylne też można zakwalifikować do leczenia.

Opis przypadku

Po skończeniu pracy z Hyraxem zakłada się pacjentowi aparat stały z łukiem 0/12 niklowo-tytanowym na kilka tygodni. Następnie pobiera wycisk na dolne zmodyfikowane płytki Schwarza (fot. 1b), pięciośrubowe rozszerzenie jako alternatywę, bez ewentualnego operacyjnego leczenia pacjenta. Pacjent ma rozkręcać płytkę 2 razy w tygodniu, pod warunkiem że Hyrax będzie noszony przez cały czas. Po 8 tygodniach noszenia zakłada się aparat stały na dół z łukiem 0/12 niti, po czym pacjent zaczyna nosić wyciągi elastyczne, w tym czasie nosi wszystkie sekwencje łuków. Po roku noszenia zakłada się wyciągi elastyczne. Pacjentowi zakłada się ekspander w celu utrwalenia efektu rozszerzania szczęki do końca. Po 5 miesiącach noszenia ekspandera pacjent stosuje wyciągi elastyczne. Po zdjęciu ekspandera założono ostatni łuk 0/16 niklowo-tytanowy, a po 5 miesiącach zdjęto aparat oraz oddano płytkę retencyjną i zakończono leczenie ortodontyczne.

Pacjent, lat 17, zgłosił się do naszej poradni z powodu wady zgryzu, która utrudniała mu pracę zawodową i kontakty międzyludzkie. Podczas badania wewnątrzustnego, po ocenie rysów i profilu twarzy (fot. 2a-c) oraz analizie zdjęć rentgenowskich modeli diagnostycznych (ryc. 3a-b) rozpoznano zgryz otwarty całkowity oraz zgryz krzyżowy po lewej i prawej stronie. Szkieletowy zgryz laterogenny jest pr...