Most adhezyjny jako uzupełnienie tymczasowe po implantacji natychmiastowej – opis przypadku

Etap trzeci

Godzinę przed planowanym zabiegiem pacjent zażył antybiotyk (0,6 g Dalacinu C). Następnie, posługując się luksatorami, usunięto atraumatycznie korzenie zębów 11 i 21 (fot. 5), po czym, postępując według określonej procedury, zaimplantowano natychmiastowo dwa implanty o długości 8 mm i średnicy 3,5 mm (fot. 6). W puste przestrzenie między ścianą zębodołu a powierzchnią implantu zaaugmentowano materiał kościozastępczy Bego Oss. Po uzyskaniu stabilizacji pierwotnej implantów umieszczono na nich śruby gojące (fot. 7). Brzegi dziąsła wokół śrub zbliżono przy pomocy czterech szwów węzełkowych (fot. 8). W trakcie i po implantacji wykonywane były kontrolne zdjęcia rtg., które potwierdziły prawidłowy przebieg zabiegu. Po zakończeniu części chirurgicznej przystąpiono do wykonania tymczasowego uzupełnienia na zębach 12 i 22. W tym celu zęby filarowe wyjałowiono 36-proc. kwasem ortofosforowym i pokryto Opti Bondem Solo Plus w miejscach połączenia z przęsłem mostu. Następnie, zachowując szczególną ostrożność, przystąpiono do ufiksowania wykonanej pracy w ustach pacjenta przy użyciu materiału kompozytowego o zwiększonej wytrzymałości Boston. Most został przymocowany do zębów filarowych od powierzchni wargowej. Po spolimeryzowaniu kompozytu przystąpiono do wymodelowania powierzchni zewnętrznej uzupełnienia, nakładając jednocześnie warstwę materiału łączącą przęsło z filarami od strony podniebiennej. W następnej kolejności przystąpiono do ostatecznej korekty w zwarciu przy użyciu kalki artykulacyjnej w celu wyeliminowania przedwczesnych kontaktów oraz korekty estetycznej uzupełnienia (fot. 9, 10, 11 – s. 32). Po zaakceptowaniu przez pacjenta uzyskanego efektu wypolerowano pracę gumkami do wstępnego polerowania kompozytów (Vivadent) oraz krążkami Sof-Lex. Na koniec pacjent otrzymał zimny kompres żelowy, po czym ponownie przypomniano mu o konieczności wizyt kontrolnych i od...