Mosty jednobrzeżne – różne aspekty ich projektowania – na podstawie przeglądu piśmiennictwa

Jakość filarów zębowych

Randow i Glantz zbadali, że istnieje znacząca różnica w reakcji biomechanicznej na obciążenia zgryzowe między filarami, które stanowią zęby martwe, a tymi, które są żywe (13). Tolerowany poziom obciążenia w zębach martwych był dwa razy większy niż w zębach żywych. Wyciągnęli oni wniosek, że mechanoreceptory żywych zębów, które mają optymalne podparcie kości, spełniają swoją funkcję bardziej wydajnie niż w przypadku zębów martwych (14). Do uszkodzeń technicznych w moście dochodzi częściej, gdy filar stanowi ząb martwy, ponieważ jego struktura jest osłabiona. Ponadto próg bólu zębów martwych jest wyższy, co może prowadzić do występowania tam większych sił żucia (8). Ponadto korzeń zęba filarowego powinien mieć większą powierzchnię ozębnej niż ząb dowieszany. Stosunek długości korony do korzenia powinien wynosić 2:3. Ząb filarowy powinien wykazywać tylko ruchomość fizjologiczną i brak oznak zapalenia przyzębia (15).

Most jednobrzeżny czy proteza ruchoma?

Warto również wziąć pod uwagę kwestię zastosowania mostu jednobrzeżnego dolnego odbudowującego brak zęba trzonowego u starszych pacjentów jako alternatywę dla protez ruchomych częściowych, gdyż pacjenci bardzo często zgłaszają trudności w ich adaptacji. Budtz-Jorgensen i Isidor przeprowadzili badanie na grupie pacjentów z brakami skrzydłowymi zębów trzonowych w żuchwie. 27 pacjentów użytkowało most jednobrzeżny z przęsłem dowieszonym dystalnie, a 26 pacjentów korzystało z protez ruchomych częściowych. Badacze porównali różne aspekty użytkowania tych protez. Wszyscy pacjenci użytkowali protezy górne całkowite. Średni wiek pacjentów w obu grupach wynosił około 69 lat. Pacjenci pozostawali pod nadzorem higienicznym jamy ustnej przez 2 lata badania. W badanym o...