Możliwości zastosowania fotoaktywnej dezynfekcji w leczeniu periimplantitis

Aktywacja fotouczulacza (PS), selektywnie związanego z drobnoustrojem chorobotwórczym, polega na jego wzbudzeniu falą świetlną i przekształceniu w formę singletową (1PS). Forma ta przechodzi w bardziej trwały, mniej energetyczny stan tripletowy (3PS). Dochodzi wtedy do fotoemisji. W wyniku tych procesów otrzymujemy z tlenu wolne rodniki (ROS) oraz tlen singletowy. Przejście fotouczulacza ze stanu trypletowego w stan podstawowy wiąże się z powstaniem dwóch typów reakcji. Warunkiem wystąpienia reakcji typu 1 i 2 jest zastosowanie PS wraz z źródłem światła o odpowiedniej długości fali w obecności tlenu molekularnego (1, 3,-6).

Typ 1 związany jest z emisją elektronu w trakcie przejścia z fotouczulacza z poziomu 3PS do PS do znajdującego sięw otoczeniu tlenu cząsteczkowego. Wytworzona reaktywna forma O₂- jest nieszkodliwa, ale inicjuje powstanie cytotoksycznych wolnych rodników (ROS), takich jak rodnik hydroksylowy (•OH), oraz karboksylowego anionu (CO3•–). To one uszkadzają mikroorganizm, niszcząc błonę komórkową i receptory oraz szlaki enzymatyczne. Rekcja typu 2 jest związana z emisją energii w trakcie przejścia z 3PS do PS. Dochodzi wówczas do zmiany naturalnie występującej formy tlenu molekularnego, czyli tlenu tripletowego (3O₂), w wysoce reaktywny tlen singletowy (1O₂), który uszkadza komórkę (1, 3-6).

Źródło światła

Jako źródło światła może zostać zastosowana lampa diodowa lub, częściej stosowany, laser diodowy. Istotne jest to, by światło dotarło do komórki (6, 8), dlatego należy użyć źródła o odpowiedniej mocy oraz zwrócić uwagę na sposób jego dostarczenia. Możliwe jest zastosowanie zarówno końcówek wprowadzanych w zainfekowany obszar, np. kieszonkę, jak i naświetlanie poprze...