Ocena wpływu metod wspomagania oddechu na rozwój części twarzowej czaszki. Opis przypadku

Podczas badania klinicznego uwagę zwrócił nawykowy ustny tor oddychania. Napięcie mięśniowe oraz rysy twarzy pacjenta nie odbiegały od normy. Profil twarzy określono jako mezofrontalny. Długość górnego odcinka twarzy była mniejsza od odcinka środkowego i dolnego, które kolejno wynosiły 48, 57 i 59 mm. W badaniu śródustnym stwierdzono występowanie uzębienia mieszanego z wyrzniętymi zębami stałymi 16, 11, 21, 26, 36, 31, 41, 42 oraz 46 bez oznak aktywnych ognisk próchnicy. Błona śluzowa jamy ustnej była prawidłowa. Higiena nie budziła zastrzeżeń – wskaźnik API poniżej 25. Występowały tremy, diastema fizjologiczna równoległa oraz starcie guzków zębów mlecznych (fot. 1).

Wykonano dokumentację fotograficzną (fot. 2), pobrano wyciski pod modele diagnostyczne oraz zlecono wykonanie dokumentacji radiologicznej (fot. 3) w celu przeprowadzenia analizy cefalometrycznej.

Analiza modeli diagnostycznych pacjenta została wykonana w stosunku do trzech płaszczyzn przestrzennych, z wyznaczaniem średnich wartości po dwukrotnych pomiarach badanych parametrów. Rozkład szerokości łuków zębowych był symetryczny. W odcinku przednim występowały tremy oraz diastema fizjologiczna równoległa o szerokości 3 mm. Zęby trzonowe ustawione były w I klasie Angle’a. Ząb trzeci po stronie lewej ustawiony był w I klasie kłowej, a prawy miał tendencję do klasy III. We wzajemnej relacji szczęk zaobserwowano szparę niedogryzową. Z obliczeń wynika, że przednia długość górnego łuku zębowego wynosi 16 mm, a dolnego – 15 mm. Przednia szerokość obu łuków zębowych wynosiła 40 mm, natomiast tylna – 50 mm. Na podstawie stosunku szerokości stałych zębów siecznych górnych centralnych do bocznych, wynoszącego 1,5:1, została obliczona przewidywana szerokość zębów siecznych górnych bocznych stałych wynosząca 5,3 mm przy szerokości zębów siecznych centralnych wynoszącej 8 mm. Dzięki tem...