Metoda odcinkowej ekstruzji ortodontycznej za pomocą aparatu stałego w leczeniu zębów z powikłanymi złamaniami koronowo-korzeniowymi – opis dwóch przypadków

Opis przypadku 2

Dziesięcioletni chłopiec został przywieziony przez matkę do przyklinicznej przychodni stomatologicznej dla dzieci przy Uniwersytecie Państwowym Malezji miesiąc po upadku w szkole. Chłopiec odczuwał pewien dyskomfort podczas jedzenia i miał odczucie, że „coś mu się obluzowało za przednim zębem”. Był ogólnie zdrowy i czuł się dobrze.

Badanie kliniczne wykazało złamanie koronowo-korzeniowe prawego górnego siekacza centralnego stałego (ząb 11) (ryc. 10). Skośna linia złamania biegła w kierunku wargowo-podniebiennym z brzegiem podniebiennym sięgającym 3,5 mm poddziąsłowo (ryc. 11). Tomografia komputerowa wiązki stożkowej (CBCT) wykazała powikłane złamanie koronowo-korzeniowe zęba z prawie dojrzałym wierzchołkiem korzenia (ryc. 12). Testy wrażliwości były ujemne.

Ruchomy fragment zęba od strony podniebiennej usunięto w znieczuleniu miejscowym, identyfikując brzeg złamania. Po uzyskaniu hemostazy, podobnie jak w przypadku 1, podniebienny brzeg zęba zabezpieczono samoutwardzalnym cementem glasjonomerowym. Tydzień później rozpoczęto leczenie kanałowe. Po opracowaniu chemomechanicznym kanał korzeniowy wypełniono 4 mm materiału bioceramicznego (EndoSequence^®, BC RRM Fast Set Putty^TM, Brasseler, USA). W kolejnym tygodniu kanał wypełniono termoplastycznie gutaperką, a na powierzchniach wargowych zębów od 12 do 22 zacementowano cztery zamki ortodontyczne (ryc. 13). Do ekstruzji brzegu podniebiennego złamanego zęba użyto krótkiego łuku ortodontycznego z drutu niklowo-tytanowego (NiTi) o przekroju prostokątnym 0,014 × 0,025 (ryc. 14). Pacjenta kontrolowano co miesiąc. Po pięciu miesiącach brzeg podniebienny złamanego zęba był już dostatecznie widoczny, by można było dokonać odbudowy kompozytem (ryc. 15). Po fibrotomii więzadła okrężnego ząb zszynow...