Odmowa leczenia i oświadczenia pro futuro

Pierwsza generacja

Pierwsza z generacji, tzw. testament życia, charakteryzuje się tym, iż zawiera dyspozycje na wypadek utraty zdolności odnoszącej się wyłącznie do zaprzestania terapii w stanach terminalnych względnie w przypadkach eutanazji.

Druga generacja

Druga z generacji jest związana z tym, że decyzja w zakresie działań leczniczych nie jest podejmowana przez samego pacjenta, ale przez tzw. pełnomocnika ds. medycznych. Pełnomocnikiem ds. medycznych będzie osoba, którą pacjent upoważni nie tylko do pozyskiwania informacji o stanie swojego zdrowia i towarzyszenia mu w chorobie, ale przede wszystkim do podejmowania za niego decyzji medycznych. Niewątpliwe jest, że ta generacja opiera się na ogromnym zaufaniu pacjenta do osoby, której powierza ona swoje zdrowie i życie. Zapewne z tego względu najczęściej w rolę owego pełnomocnika ds. medycznych wcielają się osoby najbliższe pacjentowi.

Trzecia generacja

Kolejna, tj. trzecia z generacji, tzw. dyrektywa antycypowana, odnosi się do rozszerzonego zakresu przedmiotowego składanych przez pacjenta oświadczeń, ponieważ obejmuje wszelkie czynności medyczne, które byłyby przeprowadzane w sytuacji niemożności samodzielnego decydowania o nich przez pacjenta.

Czwarta generacja

Czwarta generacja to szerokie pełnomocnictwo udzielone do reprezentowania w sprawach nie tylko medycznych, ale i osobistych i majątkowych. Konstrukcja jest podobna do ustawowego przedstawicielstwa uregulowanego w obowiązującym polskim systemie prawnym (1).

Pr...