Odpowiedzialność karna za rozstrój zdrowia pacjenta

Pokrzywdzony (np. pacjent) może jako oskarżyciel prywatny wnosić i popierać oskarżenie o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego prokurator wszczyna postępowanie albo wstępuje do postępowania już wszczętego, jeżeli wymaga tego interes społeczny. Postępowanie toczy się wówczas z urzędu, a pokrzywdzony, który przedtem wniósł oskarżenie prywatne, korzysta z praw oskarżyciela posiłkowego. Pokrzywdzonym w prawie karnym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo.

Podejrzany, oskarżony

Za podejrzanego uważa się osobę, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego. Zgodnie z art. 71 §2 za oskarżonego uważa się osobę, przeciwko której wniesiono oskarżenie do sądu, a także osobę, co do której prokurator złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania. Fundamentalną zasadą kształtującą status oskarżonego w postępowaniu karnym jest konstytucyjna zasada domniemania niewinności. Każdego bowiem należy uważać za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu. Ponadto na pozycję oskarżonego korzystnie wpływa zasada in dubio pro reo, zgodnie z którą niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Kodeks postępowania karnego przewiduje szereg ogólnych oraz szczególnych (związanych bezpośrednio z przewodem sądowym) praw i obowiązków oskarżonego. Ogólne prawa oskarżonego określone zostały przez ustawodawcę przede wszystkim w art. 72-81 kpk.

Do praw tych należy zaliczyć: