Jak poprawić adhezję i retencję w trudnych warunkach – opis przypadków klinicznych z zastosowaniem włókna szklanego UFM Dentapreg® – cz. II

Wargowa powierzchnia zęba 12 nie wymagała preparacji mechanicznej. Szkliwo zostało jedynie wytrawione i pokryte systemem adhezyjnym. Natomiast brzeg sieczny zęba 12 wymagał opracowania z powodu próchnicy. Procedurę tę wykonano równolegle z opracowaniem zębów 13 i 11.

Sprawdź inne artykuły z kategorii STOMATOLOGIA ZACHOWAWCZA.

Belka pozioma z włókna szklanego SFU nie zapewni utrzymania kompozytu na pogrubionym i przeciążonym zgryzowo remodelowanym brzegu siecznym zęba 12. Może stanowić jedynie retencję dla podtrzymania warstwy kompozytu na powierzchni wargowej. Pod wpływem działania sił tnących gruba warstwa kompozytu na brzegu siecznym może się wykruszać albo odłamywać. Dlatego cała powierzchnia wargowa oraz brzeg sieczny zęba 12 zostały pokryte warstwą niespolimeryzowanego kompozytu, w której umieszczono dodatkowy pasek włókna szklanego (UFM), modelując krzywizny, wypukłości i zagięcia mające stanowić adhezyjną retencję i prawidłowe utrzymanie kompozytowej warstwy estetycznej odporne na siły tnące przedniego odcinka obu szczęk (fot. 2). Tylko dzięki możliwości zastosowania tak cienkiego i podatnego na modelowanie włókna szklanego można preparować wyłącznie w granicach próchnicy bez poszerzającego nawiercania retencyjnego. Układ dwóch belek włókna szklanego (poziomej SFU i pionowej UFM) stanowi stabilną i wielkopowierzchniową retencję estetyczno-funkcjonalną, która pozwoli na długotrwałe utrzymanie kompozytu w trudnym zgryzowo układzie (retruzja dwójki). Fot. 3 i 4 wykonano na wizycie kontrolnej po 18 miesiącach.

Przypadek 5 – odłamanie korony siekacza</...