Optymalna metoda odbudowy zębów leczonych endodontycznie – analiza strukturalna

Uzupełnienia monolityczne w rekonstrukcji zębów leczonych endodontycznie

Uzupełnienia monolityczne, określane również jako uzupełnienia w pełnym kształcie anatomicznym, są to rekonstrukcje utraconych twardych tkanek zęba z zastosowaniem tylko jednego materiału. Wśród tego typu stosowanych klinicznie uzupełnień należy wymienić: wkłady koronowe (inlay), nakłady koronowe (onlay), korony częściowe oraz korony całkowite. Jest to nowoczesna koncepcja odbudowy zniszczonych koron zębów żywych oraz zębów poddanych terapii endodontycznej. Materiałami używanymi w tego typu rekonstrukcji mogą być: materiał kompozytowy, ceramika na bazie dwukrzemianu litu wzmacniana tlenkiem cyrkonu, ceramiki hybrydowej lub z tlenku cyrkonu. Uzupełnienia monolityczne wykonywane są w praktyce klinicznej w technice pośredniej lub bezpośredniej.

Odbudowa kompozytowa koron zębów leczonych endodontycznie z zastosowaniem techniki pośredniej

Nowoczesna stomatologia odtwórcza wykorzystuje materiały umożliwiające estetyczną rekonstrukcję zniszczonych zębów. Oprócz estetyki istotnymi elementami gwarantującymi skuteczność terapii są funkcjonalność i wytrzymałość wykonanej odbudowy [38]. Obecnie, zachowując standardy postępowania klinicznego, można uzyskać pewne połączenie adhezyjne kompozytu z tkankami zęba. Wykorzystanie techniki pośredniej minimalizuje zjawisko skurczu polimeryzacyjnego oraz znacznie poprawia właściwości fizyczne zastosowanego materiału kompozytowego. Warunki laboratoryjnej polimeryzacji pośredniej pracy kompozytowej oraz minimalna ilość kompozytu lutującego zespalającego odbudowę z tkankami zęba wyznaczają nowy kierunek rozwoju współczesnej stomatologii adhezyjnej. Zastosowanie tej metody w odbudowie zębów leczonych endodontycznie systematycznie wz...