Ortodontyczna korekcja transpozycji połączonej z zatrzymaniem zębów

W celu chirurgicznego odsłonięcia zatrzymanych zębów 11 i 13 odpreparowano płat śluzówkowo-okostnowy pełnej grubości, a na odsłoniętych zębach naklejono guziki językowe zgodnie z protokołem ścisłej izolacji. Do naklejonych zaczepów zamocowano jednym końcem ligatury metalowe z oczkami, podczas gdy drugi ich koniec, przeznaczony do trakcji ortodontycznej, wyprowadzono na wierzch w pożądanym miejscu łuku przed zszyciem płata – zastosowano technikę zamkniętej erupcji (ryc. 6).

Tomografia komputerowa wiązki stożkowej (CBCT), wykonana tuż po chirurgicznym odsłonięciu zatrzymanych zębów, ukazała ich dokładne położenie wraz ze stanem zębów sąsiednich. Nie stwierdzono cech resorpcji korzeni zębów zatrzymanych i sąsiednich (ryc. 7). Obrazy CBCT pomogły nam śledzić zęby w pożądanym miejscu poprzez zmianę kierunku siły trakcji. Zastosowano precyzyjny projekt biomechaniczny poprzez przylutowanie zaczepów w różnych częściach łuku w oparciu o pożądany kierunek siły, aby uniknąć kolizji korzeni podczas trakcji ortodontycznej.

Ponieważ zęby 12 i 13 były przemieszczone, ząb 12 poddano retrakcji w kierunku podniebiennym przez zamocowanie zamka na powierzchni podniebiennej, aby zapewnić wystarczająco dużo miejsca po stronie wargowej dla dystalizacji zęba 13 w pożądanej pozycji (ryc. 8).

Tork dowargowy korzenia (tork dopodniebienny korony) zęba 12 uzyskano sekwencyjnie poprzez odwrócenie zamka ortodontycznego do góry nogami, następnie dodanie indywidualnego torku dopodniebiennego korony na łuku prostokątnym w obszarze siekaczy bocznych, a na końcu za pomocą wykonanej na indywidualne zamówienie sprężynki torkującej (pomocniczy element torkujący wykonany z drutu SS 0,012”) na łuku prostokątnym (ryc. 9 i 10).

Sprawdź wszystkie produkty stomatol...