Ortodontyczne zastąpienie utraconego stałego zęba trzonowego sąsiednim trzonowcem – 6-letnia obserwacja

Celami leczenia były poprawa estetyki twarzy, skorygowanie protruzji dwuszczękowej oraz zamknięcie luk w uzębieniu. Problem pacjentki dotyczący estetyki twarzy można było rozwiązać poprzez ekstrakcję pierwszych górnych i dolnych zębów przedtrzonowych, jak również retrakcję zębów przednich za pomocą konwencjonalnego aparatu ortodontycznego. Przestrzeń po brakujących trzonowcach dolnych można było utrzymać poprzez późniejszą rehabilitację protetyczną za pomocą implantów i/lub protezy stałej. Po omówieniu z pacjentką opcji leczenia postanowiono zamiast ekstrakcji pierwszych dolnych przedtrzonowców zamknąć luki po trzonowcach dolnych, w łuku górnym dokonać ekstrakcji pierwszych przedtrzonowców w celu utrzymania I klasy kłowej, a w obu łukach zębowych doprowadzić do retrakcji zębów przednich.

Zacementowano zamki w preskrypcji Rotha ze slotem 0,022” (Abzil, 3M), a na pierwszych zębach trzonowych górnych oraz drugich i trzecich zębach trzonowych dolnych założono pierścienie. Wstępne wyrównanie i wypoziomowanie prowadzono przy użyciu łuków NiTi 0,012”, 0,014” i 0,016”, następnie ze stali nierdzewnej 0,018” i 0,020”, kończąc na stali nierdzewnej o przekroju 0,019 × 0,025”. Na tym etapie łuk górny podzielono na trzy części: 1) od kła do kła, 2) od drugiego prawego zęba przedtrzonowego do pierwszego prawego zęba trzonowego i 3) od drugiego lewego zęba przedtrzonowego do pierwszego lewego zęba trzonowego. Łuk dolny został również podzielony na trzy części: 1) od drugiego prawego do drugiego lewego zęba przedtrzonowego, 2) od drugiego do trzeciego prawego zęba trzonowego i 3) od drugiego do trzeciego lewego zęba trzonowego. Podział ten miał na celu przygotowanie do założenia pętli T, a ponieważ planowano zastosowanie techniki łuków segmentowych, było to konieczne.

Następnie skonstruowano pętle z drutu...