Otyłość jako czynnik ryzyka chorób przyzębia. Przegląd piśmiennictwa

Aspekty kliniczne związku otyłości i choroby przyzębia

Powyżej opisane zmiany w jamie ustnej w przebiegu otyłości wpływają na stan przyzębia. Najczęściej jest obserwowany wzrost wskaźników periodontologicznych takich jak wskaźniki płytki bakteryjnej (Pl, Gl, API), jak również wskaźnik krwawienia podczas sondowania (BMI) świadczący o zapaleniu dziąseł. W badaniach potwierdzono również związek otyłości z utratą przyczepu łącznotkankowego (CAL – na podstawie którego definiujemy chorobę przyzębia) i pogłębieniem kieszonek (Pd) (27, 28). Jednak nie wszystkie prace naukowe potwierdzają tę zależność (29, 30). Przyczyną rozbieżności może być rozmieszczenie tkanki tłuszczowej. Przypuszcza się, że ludzie z otyłością typu centralnego są bardziej narażeni na występowanie i progresję schorzeń przyzębia, czego dowodzi badanie KNHANES z 2007 r. (31). Są badania, które wykazują związek choroby przyzębia zarówno z BMI, jak i WC (27). Dlatego tak ważne jest, aby jednocześnie określać zarówno wskaźnik BMI, jak i WC.  Wykorzystanie wskaźników związanych z otyłością może być pomocne w określeniu potencjalnego ryzyka progresji chorób przyzębia (32).

U dzieci i młodzieży otyłość również wpływa na zwiększenie ryzyka zapalenia dziąseł i jego progresji do zapalenia przyzębia. Liczne badania potwierdziły związek między BMI a wskaźnikami klinicznymi BoP (krwawienie podczas sondowania), jak i widocznym wskaźnikiem płytki (33-36). Scorzetti i wsp. w badaniach nie wykazali związku między utratą przyczepu łącznotkankowego (CAL) a otyłością (BMI) (35), podobnie jak w badaniach u Deszczyńskiej i wsp. Jednakże stwierdzono, że występowanie takiego czynnika ryzyka jak otyłość u dzieci i młodzieży w dłuższej perspektywie może prowadzić do zapalenia przyzębia (34).

Otyłość i insulinooporność</...