Pacjent z udarem mózgu w gabinecie stomatologicznym

Postępowanie

Ostry incydent mózgowo-naczyniowy jest stanem nagłym, bezpośrednio zagrażającym życiu. W ocenie stopnia zagrożenia nie powinno się brać pod uwagę stopnia nasilenia objawów klinicznych, ponieważ UM jest procesem dynamicznym, a niewielkie początkowo objawy deficytu neurologicznego mogą ulec szybkiej progresji.

Coraz więcej pacjentów leczących się w gabinecie stomatologicznym jest obciążonych chorobami towarzyszącymi, w przeważającej części chorobami układu sercowo-naczyniowego. UM  może pojawić się niespodziewanie u każdego z nich, a personel medyczny powinien być gotowy do podjęcia interwencji.

Z każdym chorym zgłaszającym się pierwszorazowo do gabinetu należy przeprowadzić wywiad obejmujący zarówno problemy stomatologiczne, jak również informacje o:

• chorobach towarzyszących, szczególnie takich jak: miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków), padaczka, cukrzyca, choroby płuc (astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc POChP), przebyty udar mózgu;
• uczuleniach;
• przyjmowanych lekach, z uwzględnieniem leków przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych z grupy antagonistów witaminy K (VKA – acenokumarol, warfaryna) i doustnych antykoagulantów nowej generacji (NOAC – rywaroksaban (Xarelto), dabigatran (Pradaxa), apiksaban (Eliquis)).

Wywiad ten należy uaktualniać przy każdej kolejnej wizycie.

Jeśli w trakcie leczenia stomatologicznego u pacjenta wystąpią objawy sugerujące UM, kluczowe w postępowaniu jest szybkie podjęcie działań określanych „łańcuchem przeżycia w udarze mózgu” (2).

...