Pendex – dystalizacja górnych trzonowców z rozbudową szczęki

Modyfikacje

Głównymi celami wprowadzania zmian w konstrukcji aparatów są podniesienie komfortu noszenia i poprawa właściwości biomechanicznych. Pendex również doczekał się modyfikacji.

Aparat RPE wg Sondgrassa (T-rex)

Zasadniczym elementem odróżniającym ten aparat od podstawowej wersji Pendeksa są dodatkowe druty łączące (wykonane z drutu twardo-sprężystego o ø 0,7 mm) dolutowane do pierścieni założonych na zęby trzonowe. W pierwszym okresie noszenia aparatu aktywowana jest śruba ekspansyjna.Po zakończeniu rozbudowy podniebienia następuje okres retencji. W trakcie kolejnej aktywacji odcina się druty łączące. W momencie zakończenia fazy dystalizcji trzonowców pacjent zostaje zaopatrzony w aparat retencyjny, np. w płytkę Nance’a (3).

Aparat typu K ze śrubą dystalną poprzeczną (TDS) wg Kinzingera

W tej modyfikacji śruba Fischera została zastąpiona odwrotnie zamontowaną śrubą Bertoniego. Pozwala to na ekspansję poprzeczną i przesuwanie dystalne sprężyn wahadłowych (3), dzięki czemu aparat utrzymuje stałe momenty siły w trakcie dystalizacji zębów trzonowych (4). Działanie aparatu jest bardziej efektywne (uzyskana przestrzeń wynosi ok. 10 mm) od aparatu Pendulum (uzyskana przestrzeń wynosi ok. 7 mm) (1).

Aparat GNE – dystalizator (PhD) wg Hilgersa

Aparat nie ma płyty akrylowej. Na podniebieniu znajduje się dopasowana śruba RPE. Ekspander jest dogięty tak, aby leżał na przedtrzonowcach stanowiących zakotwiczenie. Poniżej głównej części śruby zostają przyspawane rurki wg Goshgariana, w które są włączone sprężyny wahadłow...