Pośrednie uzupełnienia protetyczne – wykorzystanie nakładu kompozytowego do odbudowy reinkludowanego zęba mlecznego – opis przypadku

Opis przypadku

Pacjentka, lat 15, została skierowana do Poradni Protetyki przez lekarza ortodontę w celu obudowy prawego drugiego trzonowca mlecznego w żuchwie do powierzchni okluzyjno-artykulacyjnej. W badaniu wewnątrzustnym przeprowadzonym u pacjentki stwierdzono przetrwałe prawe drugie trzonowce mleczne (zęby 55 i 85), brak zawiązków ich stałych odpowiedników (potwierdzony radiologicznie) oraz występowanie zęba 85 w infraokluzji w stosunku do zębów sąsiadujących (fot. 1-4).

Proces, w którym ząb nie osiąga płaszczyzny zgryzu lub pierwotnie ją osiąga, po czym stopniowo zagłębia się w kość, nazywany jest reinkluzją, której synonimami w literaturze są: infrapozycja, infraokluzja, ząb zagłębiony lub zanurzony. Najczęściej dotyczy zębów trzonowych mlecznych żuchwy. Jako przyczyny tego zjawiska wymienia się różnorodne czynniki genetyczne i miejscowe. Obecnie dominuje teoria, że bezpośrednią przyczyną reinkluzji jest uraz ozębnej, który prowadzi do zrostu zęba z otaczającą kością (ankyloza) przy prawidłowym rozwoju kości wyrostka zębodołowego i zębów sąsiednich (10).

Po przeanalizowaniu sytuacji klinicznej pacjentki zdecydowano o odbudowie zęba 85 pośrednim nakładem kompozytowym. Na wybór tej metody postępowania wpłynął w głównej mierze wiek pacjentki, który wykluczał metody odbudowy implantologicznej ze względu na niezakończony rozwój kostny. Odrzucono możliwość ortodontycznej ekstruzji zęba ze względu na anatomię korzeni, które w zębach mlecznych są krótkie i postępowanie to nie zagwarantowałoby właściwej proporcji stosunku korony klinicznej do korzeni, przez co mogłaby wystąpić szybsza utrata zęba mlecznego. W obrazie pantomograficznym korzenie zęba nie były zresorbowane, sam ząb nie wykazywał ruchomości, pozbawiony był też ognisk próchnicy, więc rokowanie...