Problem stosowania separatorów amalgamatowych

Powyższe doniesienia oraz fakt rozpowszechnienia rtęci w różnych dziedzinach naszego życia były podstawą podjęcia międzynarodowych działań zmierzających do ustanowienia zasad wykorzystania istniejących zasobów tego pierwiastka oraz sposobów ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska przed antropogenicznymi emisjami rtęci i jej związków. Do negocjacji tekstu porozumienia powołano 140 rządów państw należących do ONZ, a wśród nich przedstawicieli Rzeczpospolitej Polskiej. W wyniku prac prowadzonych od 2010 r. powstał tekst Konwencji z Minamaty przyjęty w Genewie w 2013 r. i ratyfikowany przez kraje Unii Europejskiej.

Tekst Konwencji reguluje kwestie związane z wydobyciem surowca, handlem produktami zawierającymi rtęć, ich wykorzystaniem w procesach przemysłowych, jak również emisją tego metalu do atmosfery. Problem amalgamatów stomatologicznych rozwiązany został poprzez zasadę stopniowego zmniejszenia użycia. W ramach tej zasady państwa ratyfikujące dokument zobowiązują się do przyjęcia dwóch spośród dziewięciu proponowanych działań dostosowanych do warunków krajowych, uwzględniając międzynarodowe wytyczne. Wśród wskazywanych środków znajdują się:

• ustanowienie krajowych celów dotyczących zapobiegania próchnicy i promocji zdrowia, a poprzez to minimalizację konieczności wypełniania ubytków;
• ustanowienie krajowych celów dotyczących minimalizacji wykorzystania amalgamatu;
• wsparcie wykorzystania opłacalnych i skutecznych klinicznie alternatyw wypełnień stomatologicznych niezawierających rtęci;
• wsparcie badań i rozwoju w zakresie wysokiej jakości materiałów do wypełnień stomatologicznych niezawierających rtęci;
• zachęcanie reprezentatywnych organizacji zawodowych i szkół ...