Prof. dr hab. n. med. Honorata Shaw: Stomatologia przyszłości

Znaczny postęp dokonał się w materiałoznawstwie protetycznym, gdzie do odbudowy uzębienia wprowadzono ceramikę, zwaną popularnie porcelaną, o doskonałych właściwościach. Niestety pod koronę ceramiczną na podbudowie metalowej konieczne jest usunięcie warstwy tkanek twardych o grubości 1,5 mm, co może doprowadzić do obumarcia miazgi. Natomiast biokompatybilność stosowanej obecnie ceramiki jest tak dobra, że po właściwym dopasowaniu wykonanej z tego materiału korony dochodzi niejednokrotnie do wyzdrowienia zmienionego zapalnie, przylegającego dziąsła.

Jakie są w obecnej chwili kierunki rozwoju materiałoznawstwa stomatologicznego? Jakie nowe schematy postępowania warto poznać i stosować?

Schematy postępowania zawsze są podyktowane przez producenta, ponieważ to on zbadał materiał w laboratorium, ustalił czas wiązania oraz inne, istotne dla uzyskania dobrego efektu, kwestie. Jeśli materiał, mimo przestrzegania zaleceń, źle się zachowuje, to można zdecydowanie powiedzieć, że nie jest dobry. Ważną kwestią jest bardzo dokładne poznanie i przestrzeganie procedur postępowania. Pamiętam czasy, kiedy na rynek weszły materiały kompozytowe i uznano, że trawienie jest szkodliwe, a więc go nie stosowano, w wyniku czego nie udawało się uzyskać adhezji. Zdarza się również, że pozostawiona po zużyciu opakowania materiału resztka czynnika łączącego bywa użyta w połączeniu z materiałem wypełniającym innego producenta, co prowadzi do niepowodzeń. Wynika to zapewne z oszczędności, ale jest to nieprzemyślana oszczędność, bo wypełnienie zwykle nie utrzymuje się długo. Producenci kładą duży nacisk na szkolenia i kursy dla lekarzy stomatologów, aby wyjaśnić istotne zasady stosowania materiałów. Zależy im na tym, aby wprowadzony na rynek materiał osiągnął jak najlepsze wyniki w leczeniu.

Zdec...