Protezy – funkcja, estetyka, higiena

Po zamontowaniu belki na modelu roboczym dzięki szablonom można było przystąpić do wykonania zbrojenia. Konstrukcja została zaprojektowana z miejscem dla matryc i mechanicznymi retencjami nadającymi się do utrzymania żywicy (fot. 6).

Belka retencyjna na implantach musi być zbudowana tak, aby zatrzaski były pasywne i działały poprawnie z głównym podparciem na błonie śluzowej, bez głównego podparcia na belce, tworząc odpowiednią sprężystość. Zablokowane odpowiednio w przestrzeni zatrzaski z matrycami w „przeciw-belce” mogą być wprowadzone w trzon.

Odtłuszczone zęby sztuczne, przygotowane mechanicznie z retencją mechaniczną, należy umieścić w puszce wertykulatora (fot. 7).

Tworzone są dwa otwory w kluczu silikonowym, jeden dla wejścia i jeden dla wyjścia materiału. W wodzie pod ciśnieniem do 2,5 bara przez 10 minut należy przygotować model przed izolowaniem.

Po sprawdzeniu silikonu należy postępować zgodnie z instrukcjami w celu wymiany wosku na akryl. Prawidłowo przygotowany akryl w 30-mililitrowej strzykawce wprowadza się przez jeden z otworów do formy w wertykulatorze. Postępując zgodnie z instrukcjami producenta, żywicę po wstrzyknięciu umieszcza się do utwardzania przez 30 minut w temperaturze 45° pod ciśnieniem 2,5 bara. Należy użyć tej samej techniki wtrysku dla górnej protezy. Po polimeryzacji protezy umieściliśmy w artykulatorze i sprawdziliśmy relację sterowanymi ruchami bocznymi oraz protruzję, a następnie przystąpiliśmy do wykańczania i polerowania żywicy akrylowej (fot. 8).

Podsumowanie

Pacjent po leczeniu był bardzo zadowolony z wyniku. Tak jak oczekiwał, zostały przywrócone: estetyka, fonetyka i funkcja...