Przebieg leczenia zachowawczego torbieli korzeniowej – opis przypadku

Dyskusja

W nowoczesnej endodoncji stany zapalne tkanek okołowierzchołkowych stanowią jeden z głównych problemów lekarzy dentystów w ich codziennej praktyce i są przyczyną utraty zębów.

Bakterie i produkty ich metabolizmu odgrywają zasadniczą rolę w powstawaniu zmian okołowierzchołkowych. Drobnoustroje są głównie obecne w systemie kanałowym, dlatego też leczenie endodontyczne powinno być ukierunkowane na usunięcie przyczyny, czyli eliminację bakterii ze światła kanału korzeniowego. Chemo-mechaniczne opracowanie i szczelne wypełnienie systemu kanałowego wraz z zachowaniem prawidłowych reakcji obronno-naprawczych organizmu zwykle powodują samoistne gojenie się zmiany okołowierzchołkowej (10). Odsetek powodzeń zależy w dużej mierze od jak najwcześniejszego wykrycia zmiany, co pozwala na skuteczniejsze efekty leczenia. Fernandes M. i de Ataide I., Sjogren U. i wsp. oraz Shah N., badając efekty leczenia z rozpoznaniem torbieli korzeniowej, stwierdzili, że liczba powodzeń leczenia wynosi do 85% (11, 12, 17), zaś w badaniach Murphy W.K. i wsp. odnotowano aż 94,4% powodzeń (19). Shah N. zwraca uwagę na konsekwentne stawianie się pacjenta na wizyty kontrolne w przedziale czasowym: 3 miesiące, 6 miesięcy, rok oraz 2 lata, aby mieć jeszcze lepszą kontrolę nad gojeniem się zmiany okołowierzchołkowej (12).

Bardzo duży nacisk należy położyć na poprawne wykonanie procedury leczenia oraz efektywność użycia środków płuczących zgodnie z protokołem płukania. Asna Ashari M. i wsp. twierdzą, że użycie 5,25-proc. NaOCl wraz z kwasem cytrynowym podczas płukania kanału korzeniowego gwarantuje eradykację drobnoustrojów patogennych ze światła kanału (13). Po użyciu wyżej wymienionych płynów Ghandi M. zaleca płukanie preparatem MTAD (mieszanką doksycykliny, kwasu cytrynowego i detergentu Tween-80)...