Przegląd środków stosowanych do higieny protez zębowych

Przedstawione przez Cruz P. i wsp. badania wskazują na to, że metody kombinowane łączące zastosowanie środków chemicznych oraz myjki ultradźwiękowej odznaczają się największą skutecznością czyszczenia. Ponadto autorzy pracy stwierdzili, że samo czyszczenie mechaniczne trzy razy dziennie może powodować powstawanie osadów na 20-60% powierzchni protezy (24). Stosowanie środków chemicznych zmniejsza powstanie osadów od 5 do 35%. Stosowanie samych ultradźwięków powoduje pozostanie osadów od 4 do 35%. Połączenie środków chemicznych z ultradźwiękami powoduje pozostawienie najmniejszej ilości biofilmu na płycie protezy – od 0 do 20%. Zatem samo czyszczenie protez za pomocą wody i szczoteczki bez zastosowania środków powierzchniowo czynnych i wybielających nie jest skuteczne (25). Badania in vitro dostarczyły informacje o skutecznym działaniu podchlorynu sodu, który wykazał większą skuteczność od pozostałych dostępnych na rynku środków do czyszczenia protez.

Lee i wsp. wykazali, że zabijał on metycylinooporny szczep gronkowca złocistego (MRSA), który jest groźny u pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu, jednak preparat zawierający podchloryn sodu nie jest dostępny w powszechnej sprzedaży ze względów bezpieczeństwa (26-28). Wodne roztwory kwasów, np. 5-proc. roztwór kwasu solnego czy 15-proc. roztwór kwasu fosforowego, mają zastosowanie w celu oczyszczenia nieorganicznych pokładów płytki i kamienia protezy. Przeznaczone są jednak jedynie do użytku podczas profesjonalnego oczyszczania w pracowni protetycznej, gdyż mogą działać destrukcyjne na protezę lub błonę śluzową jamy ustnej przy niewłaściwym zastosowaniu. Arita i wsp. przeprowadzili badania aktywności bakterio- i grzybobójczej wody ozonowanej (2 lub 4 mg/L ozonu) wobec szczepu C. albicans. Wystarczył jednominutowy kontakt, aby w znacznym stopniu zredukować liczbę komórek drobnoustroju z powierzchni akrylowej protezy dent...