Leczenie bólu związanego z jednostronnym pourazowym doprzednim przemieszczeniem krążka stawowego stawu skroniowo-żuchwowego: opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

3. Dyskusja

Staw skroniowo-żuchwowy zalicza się do złożonych stawów maziówkowych i jest najczęściej używanym stawem ciała człowieka. Toteż stomatolodzy dziecięcy powinni znać złożoną fizjologię i biomechanikę stawu skroniowo-żuchwowego u dzieci i młodzieży; dodatkowo muszą być zawsze świadomi wczesnych objawów zaburzeń funkcji tego stawu u swoich pacjentów, aby móc zapewnić stosowne leczenie i zapobiec ich progresji (4).

Jeśli chodzi o pierwszą kwestię, TMJ jest stawem kłykciowym dwujamowym, w którym kłykieć żuchwy tworzy połączenie stawowe z dołkiem stawowym kości skroniowej (4). Powierzchnie stawowe TMJ stykają się z krążkiem stawowym, elastyczną dwuwklęsłą strukturą zbudowaną z tkanki włóknistej i odżywianą mazią stawową. Krążek stawowy normalnie położony jest pomiędzy tylną spadzistością wyniosłości stawowej a przednią powierzchnią kłykcia żuchwy. Tak więc w warunkach prawidłowych TMJ jest poprzecznie podzielony na dwa całkowicie oddzielone przedziały (11). Howard znakomicie podsumowuje sekwencję różnych procesów fizjologicznych zachodzących w TMJ podczas otwierania ust u dzieci (9). Autor ten dowodzi, że gdy usta są otwarte, początkową fazą ruchu jest przede wszystkim obrót głowy kłykcia po dolnej powierzchni nieruchomego krążka. Następnie krążek obraca się do tyłu na kłykciu, po czym układ kłykieć – krążek przemieszcza się do przodu i w dół, prowadzony przez kontakt górnej powierzchni krążka ze spadzistością wyniosłości stawowej. Gdy usta są szeroko otwarte, kłykieć i krążek łagodnie przemieszczają się razem do krawędzi lub poza wierzchołek wyniosłości stawowej.

W kwestii drugiej, w przypadkach dzieci z potencjalnymi TMD, konieczne jest dogłębne i ukierunkowane badanie kliniczne. Proces badania u dzieci z podejrzeniem TMD, a zwłaszcza ADDR, powinien obejmować dokła...