Wskazówki i porady dotyczące minimalnego przesunięcia zębów za pomocą aparatów lingwalnych

16 tygodni leczenia

Na tym etapie wymieniono drut w górnym łuku na CNA BETA IIITM firmy Adenta® (średnica 0,016 cala). Drut ten jest zdecydowanie sztywniejszy niż FlexadentTM i zapewnia lepszą kontrolę nad minimalnymi przesunięciami zębów. Należy zauważyć, że zęby 11 i 21 są już prawie wyrównane, chociaż nadal pozostają bardziej wychylone do wargi w porównaniu do 12 i 22. W łuku brakuje miejsca na ich wyrównanie i w niedalekiej przyszłości planowane jest szlifowanie powierzchni stycznych (ang. interproximal stripping). Nastąpiła poprawa zgryzu w odcinkach bocznych ze względu na proklinację górnych i dolnych zębów przednich i brak kontaktu dolnych zębów siecznych zamkami lingwalnymi JOYTM zamocowanymi na przednich zębach górnych. W łuku dolnym drut wymieniono na niklowo-tytanowy FlexadentTM (średnica 0,016 cala), ze sprężyną z nitinolu pomiędzy zębami 32 i 41, której zadaniem jest stworzenie przestrzeni dla zęba 31 (ryc. 5a-g).

24 tygodnie leczenia

Po niemal całkowitym wyrównaniu zębów przyszedł czas na szlifowanie powierzchni stycznych i przesunięcie zębów górnych w kierunku podniebiennym, a zębów dolnych – w językowym. Powodem takiego „okrężnego” działania – przesuwania zębów najpierw do przodu, a potem do tyłu – jest konieczność zapewnienia sytuacji, w której szlifowanie nastąpi w momencie, kiedy zęby nie ulegają już rotacji, a punkty styczne są wyraźnie widoczne. Na tym etapie można również ocenić zakres szlifowania wymagany dla jak najlepszego efektu wizualnego i funkcjonalnego. Szlifowanie przeprowadzono za pomocą perforowanej tarczy KometTM o szerokości 0,14 mm. Zastosowano miarkę, aby nie przekroczyć 0,2 mm po każdej stronie zęba. W celu wygładzenia szlifowanej powierzchni zastosowano paski 3M ESPE Dental Sof-Lex. Do remineralizacj...