Reakcja anafilaktyczna w gabinecie stomatologicznym

Postępowanie lecznicze w reakcji anafilaktycznej

Postępowanie w tym wypadku przedstawia się następująco:

• Usunięcie przyczyny, np. zaprzestanie podawania leku.
• Ocena stanu świadomości, np. wg skali AVPU (alert, verbal, pain, unresponsive), następująca w odstępach 15-minutowych.
• Zabezpieczenie drożności dróg oddechowych (usunięcie wszystkich ciał obcych z jamy ustnej, ewentualnie wysunięcie żuchwy, założenie rurki ustno-gardłowej lub LMA u pacjentów nieprzytomnych).
• Zabezpieczenie dostępu dożylnego (najlepiej 2 niezależne wkłucia do żył obwodowych o średnicy ≥1,8 mm (≤ 16 G) (kaniula szara lub pomarańczowa) i  podanie krystaloidów (0,9-proc NaCl lub płynu wieloelektrolitowego bądź roztwór Ringera) tak, aby zachować drożność wkłucia.
• W razie wystąpienia obrzęku dróg oddechowych lub zaburzeń oddychania należy jak najszybciej podać domięśniowo (¹/₃ przednio-bocznej środkowej powierzchni uda) adrenalinę w dawce 0,01 mg/kg (maks. 0,3-0,5 mg) w rozcieńczeniu 1:1000. Standardowa dawka u osoby dorosłej to 0,5 mg. Należy monitorować odpowiedź na leczenie. Dawkę można powtarzać co 5-10 minut. Adrenalina jest jedynym lekiem, który w przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej działa przyczynowo poprzez stabilizację komórek tucznych, hamowanie ich degranulacji i uwalniania mediatorów zapalnych. Substancji tej nie podajemy w tym przypadku podskórnie i dotchawiczo ze względu na jej mniejszą efektywność oraz dożylnie z powodu ryzyka wywołania szkodliwych działań ubocznych, tj. działania proarytmogennego. Należy pamiętać, że podanie adrenaliny domięśniowo w przypadku wystąpienia bardzo łagodnych objawów reakcji anafilaktycznej nie jest szkodliwe, a wczesne podanie polepsza rokowanie i zapobiega rozwinięciu się cięższych następstw.
• Dożylne podanie ...