Rola mikroRNA w patogenezie i diagnostyce płaskonabłonkowych raków głowy i szyi

miRNA jako marker HNSCC

Istnieje wiele doniesień potwierdzających zasadność analiz miRNA w diagnozowaniu i ocenie stopnia zaawansowania HNSCC. Na bazie mikromacierzy DNA Chang i jego grupa badawcza przeanalizowali panel 646 znanych miRNA w czterech przypadkach guzów pierwotnych oraz w czterech liniach komórkowych w odniesieniu do grupy kontrolnej − zdrowego nabłonka. Wykazano znaczące różnice ekspresji miRNA (zwłaszcza mi-21 i mi-494) w różnych typach badanych tkanek, co potwierdzono dodatkowo metodą ilościowej reakcji łańcuchowej polimerazy w czasie rzeczywistym (qRT-PCR) (18). Podobne techniki analizy posłużyły zespołowi z Sydney, który badał panel 261 miRNA w 9 liniach komórkowych raków głowy i szyi. W dalszej kolejności za pomocą techniki Northern Blot potwierdzono zmiany w ekspresji mikroRNA. Najczęściej w grupie nowotworów głowy i szyi zmianom w poziomie ekspresji ulegają miR-21 i mir-205, których znaczenie może być istotne w świetle poszukiwania nowych markerów tych schorzeń (19). Warto jednak dodać, że pomimo zaangażowania w kluczowe szlaki regulacyjne, miR-21 nie jest specyfi czny – stanowi biomarker dla co najmniej 29 różnych chorób (20).

Kup prenumeratę czasopisma "TPS - Twój Przegląd Stomatologiczny" na dlaspecjalistow.pl.

Inna grupa badawcza skupiła się na określeniu zależności pomiędzy ekspresją miRNA a przerzutowaniem. Okazało się, że w przebiegu HNSCC dochodzi do obniżenia ekspresji czterech miRNA (mir-410, miR-411, miR-125b i mir-99a), które mają udowodnione działanie hamujące progresję nowotworu, przerzuty do węzłów chłonnych i przerzuty odległe. Takie działanie ma bezpośredni...