Szumy uszne jako objaw zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego (TMD) – jak leczyć?

Najczęstszą przyczyną, z powodu której pacjenci zgłaszają się do lekarza, są dolegliwości bólowe (12). W TMD obserwowane są także zaburzenia ze strony narządu słuchu. Należą tu: szumy uszne, zatkanie uszu oraz otalgia. Według badań Maciejewskiej-Szaniec i wsp. objawy otologiczne dotyczą nawet 15% pacjentów cierpiących na zaburzenia czynnościowe układu ruchowego narządu żucia (13).

Klasyfikacja dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego sprawia wiele trudności. Najprościej możemy podzielić je na:
• dysfunkcje pochodzenia wewnątrztorebkowego (wewnątrzstawowego) – dzielimy je jeszcze na zapalne (zwyrodnienie lub zapalenie stawu) i niezapalne (przesunięcie krążka międzystawowego),
• dysfunkcje pochodzenia zewnątrzstawowego (dotyczą otaczających tkanek) (1, 4, 7).

Od 1992 roku używana jest klasyfikacja Dworkina i LeResche, która wyróżnia trzy grupy zaburzeń:
• Grupa I – zaburzenia mięśniowe:
− Ia – ból mięśniowo-powięziowy,
− Ib – ból mięśniowo-powięziowy z ograniczeniem rozwarcia jamy ustnej.
• Grupa II – przemieszczenia dysku:
− IIa – przemieszczenie dysku z redukcją,
− IIb – przemieszczenie dysku z redukcją i ograniczonym rozwarciem jamy ustnej,
− IIc – przemieszczenie dysku z redukcją i bezograniczenia rozwarcia jamy ustnej.
• Grupa III – bóle stawów, zapalenie stawów i kości, artroza:
− IIIa – bóle stawów,
− IIIb – zapalenie stawów,
− IIIc – artroza (14).

By wdrożyć skuteczne leczenie, niezbędne jest prawidłowe zdiagnozowanie TMD. W postawieniu rozpoznania pacjenta poddajemy badaniu składającemu się z trzech etapów:
• badania podmiotowego – odpowiednio ukierunkowany wywiad, który możemy uzupełnić o kwestionariusz McGilla-Malzacka (15, 16);
• badania pr...