Trudności w opracowaniu systemu kanałów korzeniowych w trakcie pierwotnego leczenia endodontycznego – przegląd piśmiennictwa z uwzględnieniem przykładów sytuacji klinicznych z praktyki stomatologicznej

Przy zębach przedtrzonowych żuchwy kanał ma początkowo owalny przekrój a odcinek typu C zaczyna się dopiero 3-6 mm od wierzchołka. Należy więc szeroko opracować ujścia kanałów, aby uwidocznić nietypową morfologię (14).

Podobnie jak w powyższym przypadku, opracowanie kanałów zagiętych również stanowi wyzwanie dla klinicysty.

Wykorzystując zdjęcie rentgenowskie, należy zmierzyć kąt zawarty pomiędzy osią główną kanału a linią wierzchołkową, na którego podstawie kanały można podzielić na 3 typy:

Typ I – kanały korzeniowe nieznacznie zakrzywione lub proste, wartość kąta poniżej 5 stopni, łatwe do opracowania,
Typ II – kanały korzeniowe średnio zakrzywione, kąt ma wartość od 10 do 25 stopni, średni stopień trudności,
Typ III – kanały korzeniowe znacznie zakrzywione, wartość kąta większa niż 25 stopni, duża trudność w opracowaniu (ryc. 6, 7) (1).

Podczas opracowania kanałów zakrzywionych warto stosować narzędzia niklowo-tytanowe, które dostosowują się do przebiegu kanału, nie prostując go (2). Najpierw należy opracować część przykoronową, droga dojścia do kanałów powinna być prosta, w przeciwnym razie osiągnięcie prawidłowej długości roboczej może okazać się niemożliwe (6).

Sprawdź inne artykuły z kategorii ENDODONCJA.

Instrumentacja części przykomorowej i środkowej kanału nazywana jest preflaringiem. Przed ostatecznym opracowaniem kanału należy wykonać glide path, tj. gładką ścieżkę. Procedura ta polega na wstępnym wygładzeniu ścia...