Wczesna diagnostyka i prewencja zaburzeń wyrzynania się kłów szczęki. Opisy przypadków i przegląd literatury

Rutynowo wykonywane zdjęcie pantomograficzne pozwala również w 80% odpowiedzieć na pytanie, czy ząb umiejscowiony jest podniebiennie (jego wymiar poprzeczny jest zwiększony w stosunku do zębów sąsiednich), czy przedsionkowo (względnie zmniejszony wymiar poprzeczny) [1]. Wykonanie dodatkowych przylegających projekcji skośno-przednich i skośno-tylnych pozwala na wykorzystanie zjawiska paralaksy i określenie przednio-tylnego położenia kłów z dokładnością do 92% [12, 13]. Analiza wg Ericsona i Kurola (ryc. 1, 2, 3, 4, 5, 6) wykonana po 8. r.ż. dostarcza dodatkowo informacji o nieprawidłowym położeniu kła w wymiarze pionowym i poprzecznym. Wykonując szereg pomiarów: kąta inklinacji zawiązka, jego odległości od powierzchni okluzyjnej i położenia w sektorze względem sąsiednich zębów, można określić prawdopodobieństwo jego zatrzymania i trudność w jego sprowadzaniu do łuku [1, 14, 15].

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii ORTODONCJA W PRAKTYCE

Materiał i metody

Materiał stanowi dokumentacja medyczna trzech pacjentek, leczonych w prywatnym gabinecie ortodontycznym, z rozpoznanym zaburzeniem wyrzynania się kłów szczęki. Analizowano dane z badania podmiotowego i przedmiotowego oraz pantomogramy, wykonane przed leczeniem i po ekstrakcji górnych kłów mlecznych. Zdjęcia rentgenowskie skalibrowano i poddano analizie wg Ericssona i Kurola.

Do przeszukania bazy PubMed Medline użyto słów kluczowych: ektopowe wyrzynanie kłów, zatrzymanie kłów szczęki, interceptywne leczenie dopodniebiennie przemieszczonych kłów. Przegląd piśmiennictwa oparto na 21 wybranych artykułach i 2 pozycjach książkowych. P...