Wpływ zmian hormonalnych na staw skroniowo-żuchwowy – przegląd piśmiennictwa

W 2021 roku Doetzer i wsp. przeprowadzili badania, których celem była analiza związku między zaburzeniami stawu skroniowo-żuchwowego a ekspresją receptora estrogenowego alfa 1 w krążkach stawowych pacjentów z zaburzeniami (ADDwR – zwichnięcie doprzednie krążka z ograniczeniem ruchomości, ADDwoR – zwichnięcie doprzednie krążka bez ograniczenia ruchomości) i złamaniem kłykcia (CFx).

W grupach CFx, ADDwR i ADDwoR nie stwierdzono związku między ekspresją receptora estrogenowego alfa 1 a wiekiem (6). Wahania poziomu estrogenu w wieku rozrodczym nasilają ból twarzy, wysoki poziom estrogenu w czasie ciąży sprzyja zapaleniu dziąseł, a niski poziom estrogenu w okresie menopauzy predysponuje TMJ do zwyrodnienia i zwiększa utratę kości wyrostka zębodołowego. Wykazano szereg szlaków sygnałowych estrogenów in vitro i in vivo, które regulują zapalenie dziąseł związane z ciążą, homeostazę stawu skroniowo-żuchwowego i przebudowę kości wyrostka zębodołowego. Rozszyfrowanie specyficznych szlaków sygnałowych estrogenu w poszczególnych chorobach jamy ustnej ma kluczowe znaczenie dla potencjalnych nowych terapii lekowych, które mają promować i utrzymywać zdrową tkankę. Sygnalizacja estrogenowa odgrywa istotną rolę w dymorfizmie płciowym chorób przyzębia i stawów skroniowo-żuchwowych (7). W poszukiwaniu nowych metod diagnostycznych przeprowadzono badania poziomu cytokin. Pacjenci DDwoR mieli istotnie wyższe stężenia 12 z 28 analizowanych cytokin w porównaniu z DDwR. W tym samym modelu statystycznym u pacjentów DDwoR wykryto znacznie niższe stężenia białka indukowanego interferonem gamma (IP) 10, osteoprotegeryny (OPG) i RANTES. Kobiety wykazywały istotnie wyższe stężenia naskórkowego czynnika wzrostu i interleukiny (IL) 1ra w porównaniu z mężczyznami. DDwoR z nagłym początkiem miał istotnie wyższe stężenia morfogenetycznego białka kości 4, eotaksyny i IL-8 w porównaniu z DDwoR z opóźniony...