Możliwości wykorzystania wycisków cyfrowych przy wykonawstwie różnych rodzajów uzupełnień protetycznych

Metody cyfrowe a tradycyjne

Badania pokazują, że przyleganie do stopnia koron cyrkonowych wykonanych na podstawie wycisku cyfrowego (3M True Defi nition Scanner, 3M ESPE, Seefeld, Germany plus proszek) i konwencjonalnego masą silikonową typu A (Express XT Putty Soft i Express XT Light Body; 3M ESPE) przez doświadczonego klinicystę nie wykazuje znamiennych statystycznie różnic. Dodatkowo korony wykonane na podstawie skanu wewnątrzustnego wymagały znacznie mniejszej liczby korekt w warunkach okluzyjnych, co może być wynikiem braku konieczności wykonania indeksu zwarcia (2, 12). Camcı porównał dokładność wirtualnej rejestracji zwarcia statycznego z metodami konwencjonalnymi. Wyniki pokazały, iż rejestracja zwarcia z wykorzystaniem skanera wewnątrzustnego może stanowić alternatywę dla tradycyjnych metod z wykorzystaniem dedykowanych mas silikonowych (13).

Morsy i wsp. porównali szczelność wewnętrzną i brzeżną monolitycznych trzypunktowych mostów z tlenku cyrkonu, uzupełniających brak pierwszego górnego zęba przedtrzonowego, wyfrezowanych na podstawie wycisku konwencjonalnego masą polieterową (3M Monophase, 3M Deutschland GmbH, Neuss, Niemcy) oraz wycisku cyfrowego (CS3500, Carestream Dental LLC, USA). Obserwowano lepsze dopasowanie brzeżne i wewnętrzne uzupełnień w grupie pacjentów, u których wykorzystano skanowanie wewnątrzustne (30,91 ± 15,15 i 30,86 ± 13,57 μm) w porównaniu z grupą, gdzie pobrano wyciski w sposób konwencjonalny (40,02 ± 19,50 i 41,86 ± 18,94 μm) (14).

Trudności z uzyskaniem dobrej adaptacji brzeżnej uzupełnień stałych mogą wynikać z niedokładności powstałych na etapie skanowania wewnątrzustnego wskutek poddziąsłowej preparacji i towarzyszącego krwawienia bądź błędów podczas pobierania wycisku cyfrowego wynikających z braku doświadczenia l...